Je zou het misschien niet zeggen, maar de Snob 2000 kost behoorlijk wat tijd om te organiseren. Niet dat je mij hoort klagen (want het is ook the most fun you can have with your pants on, vrij naar mijn directeur), maar toch. Toen in januari alles achter de rug was, viel ik een klein beetje in een zwart gat. Wat nu te doen met al die vrije tijd?
Op een avond had ik het: een playlist maken met al mijn bijdrages aan Ondergewaardeerde Liedjes tot nu toe natuurlijk!
Een van de liedjes die ik niet terug kon vinden was Crackling Jolts van Wolfendale, toch (in mijn ogen althans) een van de meest ondergewaardeerde liedjes van eigen bodem van de afgelopen tien jaar. Wat bleek: ik had het nummer hier gewoon nog nooit behandeld. Never.
Tijd dus voor eerherstel, al is het acht jaar te laat. Crackling Jolts is een sinister, filmisch nummer over (volgens mij) de minder toffe eigenschappen. Ik hoorde het liedje op 3FM en was meteen verkocht. Wanneer dat was, is met een redelijke precisie te bepalen, want volgens 3fmfan.nl is het liedje maar zeven keer gedraaid in een tijdsbestek van twee maanden, tussen eind oktober en eind december 2011. En dan nog alleen in de avonduren (3voor12 waarschijnlijk). Het heeft niet mogen baten; Crackling Jolts is slechts iets meer dan 3.000 keer gedraaid op Spotify.
De band, Wolfendale uit Eindhoven, kwam in december 2018 met een nieuw album dat ook weer behoorlijk lekker klinkt. Hoe dan ook: Crackling Jolts zit in de playlist, en ik hoop dat we het aantal luisterbeurten nog even wat kunnen opkrikken. Dat verdient het nummer gewoon.
