Op #228 in de Snob 2000
Als muziekfreak staat er altijd wel iets in mijn mancave aan: Spotify, YouTube, internetradio of gewoon een ceedeetje. Niet dat ik stilte niet kan waarderen. Verre van dat, maar ik voel mij gewoon prettiger met melodieuze geluiden om mij heen. Soms raadpleeg ik de laatste berichtjes op Facebook. Maar ik ben ik geen echte facebooker, want ik post alleen iets van Ondergewaardeerde Liedjes. En toen stond daar plompverloren Is dit goed of is dit goed. Tsja, eerst luisteren want smaken verschillen.
En toen viel mijn mond open, want Shakin’ is een combinatie van The Beatles en The Doors plus Crosby, Stills & Nash met de Eagles. Zo verschrikkelijk knap gedaan. Je waant je in de sixties, maar tegelijkertijd voelt het heel tens. De band heet Dandelion (paardenbloem) en komt uit Volendam. Jazeker. Ik ben er inmiddels van overtuigd dat er daar iets in het water zit, want hoe kan het toch dat steeds weer geweldige bands en musici aan de Dijk ontspruiten? Los van de zogenaamde Palingsoundbands en zangers zoals BZN, Jan Smit, The Cats, Left Side, Nick & Nick en Maddog wijs ik even naar de alternatieve kant met AlascA, Case Mayfield, Specs Hildebrand en dus Dandelion.
Dit is overigens de derde Dandelion, want van 1976 tot 1983 droeg een psychedelische folkband uit Frankrijk en vanaf 1989 tot 1996 een Amerikaanse grunge-band deze naam. De Nederlandse Dandelion heeft overigens niets met het Rolling Stones-lied te maken. Een familielid stelde de naam voor en de bandleden vonden het wel vet klinken. Grappig toeval is wel dat John Lennon en Paul McCartney meezingen op Stones-single met de dubbele A-kant: We Love You/Dandelion.
Dandelion heeft inmiddels een EP en een album (Everest) op hun naam staan. De albumopener, A Minute Full Of Laughter, staat overigens ook in de Snob 2000. Navraag leerde mij dat het nieuwe album klaar ligt. Ze hebben in augustus 13 nieuwe tracks opgenomen in de PAF Studio (Rotterdam) van Marcel Fakkers en Dave von Raven en het staat vooralsnog voor het voorjaar van 2019 gepland. Van het album zijn single’s uitgebracht waaronder Long, Long, Long, hetgeen een logische voortzetting van hun muzikale stijl is. Shakin’ (Things We Do Today) wijkt hiervan af en klinkt Beatlesque, en dat is een huizenhoog compliment van mijn kant. De subtitel is inderdaad een ondeugende verwijzing naar Things We Said Today van de Fab 4. Zanger Paul Bond: Shakin’ (Things We Do Today) is een knipoog naar het nieuwe album. Dit ligt in lijn met wat we op Everest hebben gedaan, maar is iets meer poppy, iets meer elektrische gitaren en meer grooves en harmoniën dan op ons eerste album.
Ik was in ieder geval direct verkocht toen ik het hoorde, want laten we wel wezen…het is toch onmogelijk om niet vrolijk van Shakin’ te worden? En met een glimlach en een herinnering aan vroeger; aan de dingen die we toen deden.
