En ineens was John The Revelator erg dominant aanwezig op deze site. Lees de traditional battle en de gospel battle er nog maar eens een keer op na. Deze Ondergewaardeerde Liedjes battles vonden kort na elkaar plaats, en daar werden versies van dit nummer besproken. Hopelijk geen voorbode voor de eindtijd, maar zeker opvallend. Ook blogger dezes had een vergelijkbare revelatie op muzikaal gebied rond die tijd. Maar soms is het moeilijk de juiste woorden te vinden. Dus over iets anders geschreven. Tot nu toe. De tijd voor deze blog is duidelijk nu gekomen.
John The Revelator is één van die intense en mooie oude gospel blues liedjes, en met name Son House en de componist zelf, Blind Willie Johnson, hebben deze klassieker al briljant voor de eeuwigheid weten vast te leggen. Met deze twee legendes ben je als liefhebber van de blues in het algemeen en de gospel blues in het bijzonder wel even zoet. Maar als je echt iets anders wil horen, dan heb je altijd nog Nicolas Jaar.
Nicolas Jaar is geboren in 1990 in New York en maakt absoluut geen gospel of blues, maar wel hele mooie elektronische muziek. Met zijn debuutalbum Space Is Only Noise uit 2011 wist hij veel naamsbekendheid op te bouwen. In 2012 begon hij met een live concept: From Scratch. Op het podium begon hij platen die hij die dag had gekocht te samplen. Ik vermoed dat hij bij zo’n dergelijk optreden een plaat van Son House opzette. En dat hij vervolgens live op het podium een vervreemde versie van John The Revelator voor de dag wist te toveren. Het kwam in ieder geval in 2013 uit op een combinatie-single met nog twee andere nummers van andere artiesten, Sunset Of A Clown vol. 1 genaamd. Het moge duidelijk zijn welk nummer van de drie hier favoriet is.
Je zult de eerste helft van het nummer niet herkennen als een John The Revelator versie. Voordat de sample van Son House wordt ingezet word je eerst in een sacrale stemming gebracht, mede door de – ook gesamplede – stem van Lata Mangeshkar, de nachtegaal van India. En de sacrale stemming blijft. De combinatie is niet geforceerd. Je hoort wel eens samples die niet echt bij een nummer passen, en die erin zijn geknald voor instant herkenbaarheid. Maar in dit geval werkt het wel als één geheel. Het breekt iets af qua ruwe directheid, maar voegt er juist meer sfeer aan toe. Het resultaat is niet direct slechter of beter, maar gewoon heel erg anders. Deze versie is er wat mij betreft één om nog vaak even verstild naar te luisteren. Vaak op repeat; wat een fijne openbaring. Helemaal het einde!
