The Waterboys – Red Army Blues

De geschiedenis wordt geschreven door de overwinnaars. Talloze culturen zijn op deze wijze uit de collectieve geheugen verwijderd. Terroristen worden vrijheidsstrijders; maniakale leiders worden bondgenoten.

Iedereen (op een paar simpele zielen na) is het er over eens dat Adolf Hitler een massamoordenaar was en in de elf jaar dat hij het land ‘bestuurde’ verantwoordelijk voor de dood van 17 miljoen burgers. Gedreven door waanzin en paranoïde gevoelens. De Chinese leider Mao Zedong is echter een veel ergere massamoordenaar, want tussen 1943 en 1976 heeft hij 78 miljoen doden op zijn – van elke empathie gespeende – geweten.

Joseph Stalin is tijdens en na de tweede wereldoorlog bewierookt en begroet door de geallieerden. De Amerikanen noemden hem Oom Joe. De enige die hem als een gevaar voor de wereldvrede zag, Winston Churchill, moest lijdzaam toezien dat de Amerikanen de regie van de vredesonderhandelingen overnamen en hiermee verantwoordelijk zijn voor het Oostblok en het uiteindelijke IJzeren gordijn, de communistische onderdrukking en voor 23 miljoen slachtoffers. Hij was voor de oorlog al met een botte bijl door de Russische samenleving gegaan, want achter elke boom verschool een verrader.

In de oorlog werden soldaten, burgers en jongeren slecht bewapend, ongetraind en ondervoed als kanonnenvoer gebruikt om de Duitse opmars te stoppen.

Seventeen years old,
never kissed a girl

En toen ze uiteindelijk Berlijn wisten te bereiken kregen ze bij thuiskomst geen heldenontvangst. Oom Joe was namelijk bang dat de kennismaking met de Westerse geallieerden hen zou corrumperen en de Westerse cultuur zouden gaan uitdragen en dus stuurde hij hen naar de goelags. Als dank voor bewezen diensten.

When the war was over
my discharge papers came
Me and twenty hundred others
went to Stettiner for the train
“Kiev!” said the Commissar
“from there your own way home”
But I never got to Kiev
We never came back home
The train went north to the taiga
We were stripped and marched in file
up the Great Siberian road
for miles and miles and miles and miles

Red Army Blues van The Waterboys vertelt het verhaal van zo’n Russsische soldaat en is gebaseerd op twee boeken: The Forgotten Soldier en The Diary Of Vikenty Angarov. Zanger en componist Mike Scott: These two books were very inspirational to me, and so I wrote the song. And I remember my girlfriend at the time was a huge Roxy Music fan, and one of her favorite songs was ‘A Song For Europe,’ in which Bryan Ferry sang, ‘jamais, jamais, jamais’ at the end of the song. It had that A minor, F, G, E minor chord sequence. So, I nicked that chord sequence, devised this lyric based on these two books.

Het lied is doorspekt van een dragende en terugkerende melodie aangevuld met een Russisch volksliedje. De beelden in de tweede clip zijn schokkend en door het in een rode kleur te vertonen nemen ze toe aan intensiteit en accentueren ze het onrecht. Vanwege een vage leeftijdsbeperking kan deze uitsluitend via YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=xRFTTjKtlUU) te zien zijn en niet via een derden-pagina. Geen idee waarom, want geschiedenis moet je niet verbergen en op de History-channel zie je dezelfde beelden. Bovendien, waarom zou het op YouTube wel veilig zijn voor de jonge kijkers en luisteraars? Onzin dus en ongewenste bemoeizucht, grenzend aan censuur. En dan kom je onbedoeld dicht in de buurt van Stalin en andere tirannen.