Op #595 in de Snob 2000.
De Belgische DJ en producer Fred Baker bracht in 1997 een dansnummer uit onder de naam Groovezone. Een typische Europese dansplaat, zwaar overgeproduceerd, met wat trance-invloeden, een beukende bas en een half geanimeerde videoclip. Het dansdeel en de videoclip konden me niet zo boeien, maar het nummer leunde zwaar op samples uit een ouder nummer. Het was zelfs vernoemd naar dat nummer! Eisbär heette het. Die samples alleen al klonken fantastisch. Een loom gitaarloopje, industrieel gebeuk. En er was vast meer tekst dan enkel het woord Eisbär. Mijn interesse was gewekt. De queeste naar het origineel kon van start gaan.
Die queeste dreigde al snel uit te lopen op een soort van homerisch epos. Duidelijk was dat het origineel van een Duitstalige band was. Grauzone (haha, grappig om je dance remake dan uit te brengen als Groovezone). Maar ik kon niets vinden van en over deze band in het pre-streaming, pre-Wiki, pre-YouTube en zelfs nog pre-Napster tijdperk. De platenzaken waar ik kwam, kenden het niet. Het viel ook niet te bestellen. De jaren verstreken en er kwam steeds meer via internet beschikbaar. En ineens dook daar een vage verzamelaar op met nummers uit de tijd van de Neue Deutsche Welle. Met Eisbär van Grauzone erop! Hebbes! Eindelijk kon ik het complete nummer beluisteren. Muzikaal bleek Groovezone er vrij dicht tegenaan te zitten. Dat loopje en de afwisseling met de bak post-punkherrie waren integraal gesampled. Maar er zat dus elektronica in het origineel, ook al was het opgenomen in 1980. Aan het begin windeffecten om de Noordpool na te bootsen. Aan het einde een freaky saxofoonsolo. Het was een heerlijk ontregelend nummer. Tekstueel was het zuiver melancholisch escapisme: oh, was ik maar een ijsbeer op de koude pool, dan was alles duidelijk en hoefde ik niet te huilen.
Ich möchte ein Eisbär sein
im kalten Polar,
dann müsste ich nicht mehr schrei’n,
alles wär so klar.
Ja, in 1980 had men kennelijk een heel ander beeld van ijsberen en van de Noordpool dan wij nu. Nu kan je over de Noordpool cruisen en zie je een verdrietige, eenzame ijsbeer ver van de kust ronddrijven op een afgebroken ijsschots. Toen was ijsberengeluk kennelijk nog heel gewoon. Ze hadden geen reden tot verdriet, in tegenstelling tot Grauzone:
Eisbären müssen nie weinen
Grauzone bleek tot mijn grote verrassing ook afkomstig uit de berenstad. Niet de Duitse, maar het Zwitserse Bern dus. Niet bepaald zo kosmopolitisch als Berlijn. Bij Zwitserland denk ik toch altijd aan netjes aangeharkte voortuintjes en aan strenge regeltjes. Het land dat muzikaal vooral bekend was vanwege Yello. Creatief, maar vooral heel gedistingeerd, in een net pak. En daar kwam dit nummer vandaan? De wereld zit vol verrassingen.
De volgende verrassing was dat het nummer in Nederland toch enige bekendheid leek te genieten. Het dook in de jaren erna op in de meeste alternatieve lijsten, soms zelfs redelijk hoog. Ook in de Snob 2000. Maar hoe kennen alle stemmers die plaat nou? Ze zullen toch niet ook een zoektocht zijn gestart na Groovezone? Op de radio had ik het nummer nooit gehoord, zelfs niet op de meer alternatieve zenders. Het nummer haalde dan misschien de 12de plaats in Duitsland en de 6de in Oostenrijk, maar ik kan me niet voorstellen dat er zoveel hitlijstvorsers zijn dat het nummer tig jaar later nog steeds heel bekend is. Vorig jaar wist DJ Ratz raad tijdens de radio-uitzending van de Snob 2000. Hij vertelde dat het nummer vaak werd gedraaid in Korsakoff in Amsterdam. Het zou dus een beetje de Piano Man van de Snob-2000 kunnen zijn. Voor mij blijft het een nummer vol verrassingen.
Dit nummer is al meer dan 30 jaar een (alternatieve) fuifklassieker in België! Je hoort het zelfs nog af en toe op bruiloften. Op Gothic en new wave parties is “Film 2” van Grauzone dan weer een culthit.
Heeeeel vroeger had je een readoprogramma genaamd DEMO
Daar draaide ze dit wel. Fantastisch nummer en ik heb ‘t gewoon op vinyl. Zoek ook eens naar Film2 van Grauzone. De soundtrack van mijn schooltijd!
Ik ken het nummer eigenlijk van Studio Brussel, waar het tot in de jaren ’90 redelijk vaak gedraaid werd.
Dat Groovezone uit België komt is dan wellicht ook geen toeval.
StuBru is overigens in het zuiden van NL ook tamelijk bekend.
Ha, dat is een goede verklaring. Studio Brussel kan ik als Noord-Hollander pas beluisteren sinds er internetradio is. Of als ik door Belgie rijd, maar dat is nu ook weer niet zo groot dat je langdurig naar een zender kan luisteren. Dank!
Toffe reacties allemaal, dank. Omdat StuBru in mijn Noord-Hollandse staalstad niet te ontvangen was in de 90s, was het aanvankelijk een soort mythe. Een zender waar ze alleen maar goede muziek draaiden. Wij moesten het doen met zo af en toe een goed nummer tussen een heleboel nummers die laten we zeggen van wat mindere kwaliteit waren. Toen we later naar België of Frankrijk reden, zochten we in Brabant inderdaad al naar StuBru. En dat hoorden we dan tot ergens in Noord-Frankrijk. Maar leuk dat dit nummer dus via België bewaard is gebleven en zo uiteindelijk ook weer in Nederland voor de eeuwigheid is geconserveerd.
Het leven van een muziekliefhebber is er de afgelopen 15 jaar wel makkelijker op geworden, want nu staat StuBru gewoon met Pinguïn en KX in mijn internetradiolijst.