Alt-J – Matilda

Op #241 in de Snob 2000.

Eén ding is zeker: we hebben een lange weg met elkaar afgelegd in de Snob 2000. Toen we begonnen in 2012 was de lijst nodig. Echt nodig. Het was een protest, eentje met een knipoog, maar we waren ook echt wel een beetje verontwaardigd.

Want hoe kon het dat de samenstellers van de Top 2000-keuzelijst deze liedjes over het hoofd hadden gezien? Als ik de eerste editie van de Snob 2000 terug kijk, dan kan ik me er nog steeds over verbazen welke grote nummers ontbraken – met name uit de nineties en zeroes: Teardrop, No One Knows, Song 2, I Bet You Look Good On The Dancefloor, Motorcycle Emptiness, Disarm, Mr Brightside.

Mijn hemel!

In de jaren die volgden ging het stukje bij beetje de goede kant op. Een kantelpunt was 2015: in dat jaar vlogen er enorm veel liedjes over van Snob naar Top. Ergens was onze taak voltooid, dus verruilden we de verontwaardiging voor vreedzame coëxistentie. En zo staan we er eigenlijk nog steeds in: de Top 2000 is een mooi jaarlijks muziekfeestje, in het kleine halletje daarnaast vieren wij onze eigen underground party.

Als je goed naar de keuzelijst van de Top 2000 kijkt dan hebben we eigenlijk weinig meer te mekkeren. Wat er niet in staat is over het algemeen ook zo obscuur dat het prima is voor de Snob, maar sowieso nooit de Top gaat halen.

Maar zo af en toe kom ik nog een nummer tegen in de lijst waarvan ik denk: eigenlijk hoort dit toch écht in de keuzelijst van de Top 2000 thuis. Matilda van Alt-J is er zo eentje. Niet omdat het nou zo’n monsterhit is geweest, maar omdat Alt-J een iconische band was dit decennium met album An Awesome Wave als monument. Dat er helemaal geen liedje van Alt-J verkiesbaar is in de Top 2000, dat vind ik een oprechte misser.

En als ik er dan toch een mag kiezen, dan doe maar Matilda: het meest radiofähige – en toevallig ook bloedstollend mooie – liedje van het album.

https://www.youtube.com/watch?v=qbvgfEaC6GM