Alan Walker – Sing Me To Sleep

Hij scoorde een van de grootste hits van de 10’s tot nu toe, met in een groot aantal landen een nummer één-notering en een vrachtwagenlading gouden, platina en diamanten platen. De debuutsingle van de Brits/Noorse producer Alan Walker, Faded, was een gigantisch succes. En dat had alles te maken met zijn unieke stijl. Het slepende ritme, de onderscheidende sound, de hoge vocalen, het was EDM (electronic dance music) zoals we dat niet eerder hadden gehoord.

Én een stijl waar ik direct fan van was. Want voor iemand zoals ik, die groot werd in de jaren ’90, een tijd waarin de muziek werkelijk álle kanten opvloog, had een uurtje radio tegenwoordig veel weg van de colleges die ik tijdens mijn studie economie moest bijwonen: erg afwisselend was het niet. Maar ook de ‘huidige generatie’ viel het kennelijk op. 24 weken lang stond Faded in de Nederlandse Top 40 met een tweede plek als hoogste positie.

Voor Alan Walker wachtte vervolgens die onvermijdelijke, vrijwel onmogelijke taak om een tweede single te maken die minstens net zo succesvol was als de eerste. Een single, waar ik natuurlijk reikhalzend naar uitkeek. Maar terwijl Faded langzaam van de zenders verdween, hoorde ik maar niets. Was dit dan het volgende one-hit-wonder in mijn platenkast?

Er bleek wel degelijk een tweede single te zijn uitgebracht. Alleen kwam deze nooit voorbij op de radio. Ik hoorde hem pas tijdens een van mijn favoriete podcasts. En waarom toen pas? Ik had geen idee. Ik vond hem net zo goed, zo niet beter dan de voorganger. In een paar landen haalde hij ook nog wel de charts, maar in ons land strandde het plaatje in de Tipparade. Ook een derde en een vierde single haalden de hitlijst niet.

Uiteindelijk is het labeltje ‘eendagsvlieg’ hem bespaard gebleven. Want begin dit jaar was hij daar opeens weer met All Falls Down en ook op dit moment staat hij in de Nederlandse Top 40 met Darkness. Maar geen van beide platen haalt het wat mij betreft bij Sing Me To Sleep.