Ik kwam in aanraking met zijn album International Blue in 2014 naar aanleiding van een artikel in een Engels popmagazine, waar de recensist lyrisch over het album schreef. Zelfs dermate dat mijn interesse gewekt was en het schijfje onbeluisterd aan mijn verzameling toevoegde. Geen seconde spijt van gehad, want vier jaar later klinkt het nog steeds fris en modern: een tijdloos maar ondergewaardeerd juweel met de geweldige vocale ondersteuning van Glenn Gregory (Heaven 17), Midge Ure (Ultravox), Liam McKahey (Cousteau) en Neil Crossley (Half Man Half Biscuit). Het album slaagt met vlag en wimpel in het recreeren van een eind jaren zestig-geluid. Mooi georkestreerd met een vleugje bombast.

Maar zoals met elk album is er altijd ééntje dat nog verder boven het maaiveld uitsteekt: Untouchable. Het zat al een tijdje in mijn blogkoker, want het lied raakt bij mij een gevoelige snaar. Mysterieus en tegelijkertijd een angstaanjagende ondertoon. Ex-Heaven 17 zanger Glenn Gregory zingt en Stephen Emmer zorgt voor de schitterende muzikale omlijsting. Een meesterwerk dat slechts weinigen in Nederland zullen kennen. Want zeg eens eerlijk… wel eens van Stephen Emmer gehoord? Een tip van de sluier: het is de zoon van voormalig nieuwslezer Fred Emmer. Hij is bovendien de meest beluisterde componist van Nederland. Jazeker! Hij maakte onder andere de tunes voor nieuwsprogramma’s als het NOS Journaal en RTL Nieuws.

Hij treedt niet op. Hij kan ook niet zingen. Hij noemt zichzelf een laboratoriumartiest en is voor het grote publiek nauwelijks zichtbaar. Maar intussen hebben – behalve de eerder vermelde zangers – internationale grootheden als Lou Reed, Julian Lennon, Patti Austin en Chaka Khan hun medewerking verleend en heeft hij samengewerkt met (onder andere) producers Tony Visconti en Trevor Horn. Bovendien scoorde hij in 2017 een gouden Global Music Award en de Humanitation Award voor zijn laatste album Home Ground.

Stephen Emmer heeft nog nooit een hit gehad. Sterker, zijn liedjes halen de tipparade niet eens en de vier albums lijken gedoemd tot een leven in de anonimiteit. De videoclip op YouTube is slechts pakweg tweeduizend keer bekeken (inclusief 50x door mij). Onbekend maakt onbemind? Daar moet verandering in komen, dus…..

Luister naar de donkerbruine stem van Glenn Gregory, die als een volleerd ‘crooner’ de warmte toevoegt.
Luister naar die pianonoten die als een vlinder door het lied vliegen.
Luister naar de schitterende orkestrale ondersteuning.
Luister!

One comment

  1. danku danku tricky dicky( ian dury verwijzing?)
    zag nu pas deze complimenten, vandaar nu pas de reactie!
    bijzonder gewaardeerd hier en in het lab alweer met de volgende bezig…
    hartelijke groet, Stephen Emmer

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.