Normaal gesproken stikt het van de vliegen in de zomer, maar dit jaar kampen we met een aanzienlijke daling in de insectenpopulatie. Ondergewaardeerde Liedjes werpt zich dagelijks op als beschermer van de eendagsvliegen. De arme musici die beloftevol beginnen, maar van wie na één poging weinig tot nooit meer iets wordt vernomen.
Pas in 1984 had ze haar eerste solo-hit: Somebody Else’s Guy, dat het in Nederland slechts tot de 33ste plek wist te schoppen. En dat terwijl velen de stem zullen herkennen van vele dance-hits, tenzij je sinds de zeventiger jaren in een grot gewoond hebt. Ze heeft namelijk een echte soulstem met het volume van een brulboei. Het zit in de familie, want haar tante, Barbara Roy, was eveneens gezegend met een volumineuze stem en de zangeres in de discogroep Ecstasy, Passion & Pain, die in 1974-1975 vier top 20 hits in de V.S. hadden.
In haar beginperiode was ze dé stem en soms de achtergrondstem van studiobandjes, maar het geluid was onmiskenbaar. Ze heeft meer dan 20 hits in de Hot Dance Music/Club Play lijst gerealiseerd, waarvan zes de hoogste positie behaalden. Een opsomming van de hits? Disco-Tex & The Sex-O-Lettes (Get Dancin’ & I Wanna Dance Wit’ Choo), Innerlife (I’m Caught Up In A One Night Love Affair & Moment Of My Life), Joe Bataan (Sadie), en Musique (Keep On Jumpin’ & In The Bush). De laatste was grond voor enige controverse, want men weigerde dit op de radio te draaien vanwege de suggestieve seksuele implicatie. Desalniettemin werd het een megahit in de clubs en behaalde het de hoogste positie. Ze was zangeres bij Change, Cerrone (You’re The One), Chic (Soup For One) en The Salsoul Orchestra (Take Some Time Out For Love).
In 1990 zong ze samen met Heatwave Feel Like Makin’ Love naar een hitje. In 1991 had ze vier enorme hits: She Got Soul met Jamestown, en Gipsy Rhythm met Raúl Orellana werd een top 10 hit in Nederland. Always There met Incognito behaalde net niet de hoogste positie en met Fred bekte ze Don’t Talk Just Kiss naar de derde plek. De daaropvolgende jaren werkte ze samen met Sonic Surfers, Kym Mazelle, Todd Terry, Nuyorican Soul, Kamasutra en Da Mob waarmee ze diverse dance-hits scoorde.
Jocelyn Brown heeft zoveel ingezongen dat je zonder problemen een muziekmarathon van 24 uur kan organsieren. Daar steken haar 4 soloalbums schril bij af. Ik moet eerlijk bekennen dat ook ik pas met Somebody Else’s Guy haar stem ging volgen om te beseffen dat één van mijn ‘guilty pleasures’ uit de seventies door haar gezongen is (Get Dancin’). In de V.S. had ze in 1985 nog een solo-hit met Love’s Gonna Get You, dat later als sample door Snap in The Power (I got the power) én door Bizarre Inc in I’m Gonna Get You is gebruikt.
Tegenwoordig verschijnt ze regelmatig in televisieprogramma’s en treedt nog steeds op. Haar stem heeft nog helemaal niets aan kracht ingeboet. En daarom niet de (uitstekende) studio-uitvoering van haar enige solo-hit in Nederland, maar een live-uitvoering met New Amsterdam Orchestra uit 2014. En voor de liefhebbers: ze treedt 26 augustus tijdens Jazz Aan Zee in het Kurhaus te Scheveningen op.
Volg de eendagsvliegen op Spotify:
Helaas niet op Spotify:
Billy The Kid – Loser
Johnny Guitar Watson – I Want To Ta Ta You Baby
Don Dixon – Praying Mantis
Jill Jones – Mia Bocca
Spin Doctors – Spanish Castle Magic
The Greatest Show On Earth – Real Cool World
