Normaal gesproken stikt het van de vliegen in de zomer, maar dit jaar kampen we met een aanzienlijke daling in de insectenpopulatie. Ondergewaardeerde Liedjes werpt zich dagelijks op als beschermer van de eendagsvliegen. De arme musici die beloftevol beginnen, maar van wie na één poging weinig tot nooit meer iets wordt vernomen.
Hè, Status Quo, wat is daar eendagsvlieg aan? Meer dan 100 miljoen verkochte albums, 106 optredens in Top Of The Pops en openingsact voor Live Aid.
Klopt, hier te lande zou je Status Quo geen eendagsvlieg kunnen noemen. Maar ze hebben precies één wereldhit gehad. Hun allereerste single onder de naam Status Quo, Pictures Of Matchstick Men, kwam in 1968 in de V.S. tot de twaalfde plek, en dat was meteen hun laatste succes daar.
Natuurlijk, in die tijd moest je bijna in de V.S. gaan wonen om er als Engelse band door te breken en dat was geen optie voor de heren. Later, rond 1980, hebben ze nog een serieuze poging gedaan om er door te breken. Het album Whatever You Want werd voor de Amerikaanse markt gemixt en met een iets gewijzigde tracklisting uitgebracht als Now Hear This.Een paar jaar geleden kwamen de opnamen zowaar nog op cd uit, bij de extended version van Whatever You Want. Maar het was vergeefs, het bleef er bij die ene hit.
De Status Quo van 1968 was nog helemaal geen rockbandje. Van platenmaatschappij Pye moest Francis Rossi Mike Rossi gaan heten, want dat klonk mannelijker. Op de video is te zien dat ze ook de heersende modetrends van die dagen volgden – en dat was geen jeans. Voor de rest is het wel de latere Frantic Four, toen nog aangevuld met toetsenist Roy Lynes. Die ruimde het veld in 1970, nadat Status Quo de apenpakkies en psychedelica had ingeruild voor jeans en twaalfmatenboogie. Pye hield toen overigens prompt op moeite te doen voor de band en na twee albums als rockband zochten ze hun heil bij platenmaatschappij Vertigo. Het weerhield Pye er niet van om ná de commerciële doorbraak van Status Quo met het materiaal van vier bij hen uitgebrachte albums vele tientallen verzamelaars te releasen.
Pictures Of Matchstick Men is zo ongeveer de enige Status Quo-track die door Amerikaanse artiesten is gecoverd. Wat dacht u van Type O Negative, met Ozzy Osbourne als zanger? Die versie verscheen op de soundtrack van een Howard Stern-bioscoopfilm, Private Parts, en later op de Ozzyverzamelaar Prince Of Darkness. Camper Van Beethoven had er zelfs een hit mee, in 1989. Dichter bij huis zijn er covers geweest van onder andere Kasabian en onze eigen Arjen Anthony Lucassen (Ayreon), die in 1996 nog semi-anoniem onder de naam Strange Hobby en uiteindelijk bij een rerelease in 2016 onder eigen naam Pictures Of Matchstick Men uitbracht.
En die eendagvlieg? Die is vijftig jaar later nog steeds in leven.
Volg de eendagsvliegen op Spotify:
Helaas niet op Spotify:
Billy The Kid – Loser
Johnny Guitar Watson – I Want To Ta Ta You Baby
Don Dixon – Praying Mantis
Jill Jones – Mia Bocca
Spin Doctors – Spanish Castle Magic
The Greatest Show On Earth – Real Cool World
