In de regel zijn de meeste covers een slap aftreksel van het origineel. En daarom willen we in de tweewekelijkse ‘cover-stories’ juist die pareltjes naar voren brengen. Vaak onderbelicht, soms onbekend, maar in alle gevallen ondergewaardeerd.
Morissey, de voormalig zanger van The Smiths, gaf met Your Arsenal in 1992 zijn derde solo-album uit. Een album dat het minder deed dan zijn voorganger en alle opvolgers, maar desalniettemin scoorde hij in de V.S. een nummer één hit (US Moderate rock) met Tomorrow. Wellicht minder succes vanwege de muzikale ommezwaai van indie-pop naar rock met rockabilly-invloeden, ondanks de lovende kritieken van de journalisten.
De titel heeft drie betekenissen: een wapenmagazijn, een woordspeling (your arse an’ all) en een verwijzing naar de subcultuur van voetbal (Arsenal). De productie was in handen van Mick Ronson; voormalig gitarist bij David Bowie & The Spiders From Mars (1970-1973), Lou Reed en Mott The Hoople. Op het album staat I Know It’s Gonna Happen Someday. Morissey vertelde Ronson dat het lied leek op Bowie’s Rock n’ Roll Suicide, waarop Ronson zei dat hij de basis gecomponeerd had en dat er geen copyright problemen zouden komen.
Bowie kreeg een kopie van de tape en vond het ook een parodie op Rock n’ Roll Suicide en besloot het lied te coveren op Black Tie, White Noise. Met een twist, want hij zong het alsof hij weer in de ’70 jaren was en mét Mick Ronson. Tegelijkertijd met de release van het album presenteerde hij Jump; een interactieve CD-ROM. Bij I Know It’s Gonna Happen Someday was zijn commentaar: I always thought of the English singer-songwriter, Morrissey, as a sort of a sexual Alan Bennett – the British playwright – because of his attention to detail. He’ll take a small subject matter and make a very grandiose statement of it.
Bowie’s uitvoering is vele malen beter dan het origineel qua zang, opbouw en emotie en het gospelkoor op de achtergrond is magnifiek.
