Op nummer 7 van mijn Snoblijstje: Pantera met Walk uit 1992. Ik kan gerust zeggen dat er een leven was voor en na Pantera. Rond 1992 was ik 18. De perfecte leeftijd om heel boos te zijn op de wereld. Pantera was de perfecte soundtrack bij die woede. Wat er ook gebeurde Pantera was daar. En voor een boze puber was er weinig zo boos als het boos van Pantera. Met Walk op de walkman was ik niet klein te krijgen. Liep ik breder en rechter. Liep ik door muren.
Walk is afkomstig van hun album Vulgar Display of Power. Met een ondertussen iconische hoes: een man wordt in zijn gezicht geslagen. De toon is meteen gezet. Het zesde album van Pantera is zo’n beetje het meest invloedrijke metal-album van de jaren ’90. Het doel was duidelijk: They wanted to make the heaviest record of all time. Dat is aardig gelukt. Met een zware mix van trash en een zuidelijke groove. Meerdere nummers van Vulgar Display zijn – redelijke – hits geworden, zoals Mouth for War, A New Level, Walk, Fucking Hostile en This Love.
Volgens zanger Phil Anselmo is de boodschap van Walk helder. Na de tour voor hun album Cowboys from Hell kwamen ze thuis en ontdekten dat enkele van hun vrienden dachten dat het sterrendom naar hun hoofd was gestegen. Hierop schreef Anselmo de tekst voor Walk. De boodschap is duidelijk: Take your fucking attitude and take a fuckin’ walk with that. Keep that shit away from me.
Door interne strubbelingen en een heroïneverslaving (waar zanger Anselmo bijna aan overlijdt) valt de band langzaam maar zeker uit elkaar. In 2003 wordt Pantera opgeheven. Helaas kent Pantera daarna een schokkender einde. De broers Vinnie Paul Abbott (drums) en Dimebag Darrell Abbott (gitaar) gaan verder met een nieuwe band: Damageplan. Op 8 december 2004 klimt een fan tijdens een optreden op het podium. Hij schiet de 38-jarige Dimebag Darrell en drie mensen van zijn roadcrew dood. Uiteindelijk wordt de dader zelf doodgeschoten door een politieagent. Een jammerlijk einde voor het riffmonster Darrell.
Run your mouth when I’m not around
It’s easy to achieve
You cry to weak friends that sympathize
Can you hear the violins playing your song?
Those same friends tell me your every word
