Een mailtje met I Took Your Name als onderwerp. Intrigerend, maar tegelijkertijd dacht ik aan een poging mijn internetidentiteit te stelen. Je weet tegenwoordig maar nooit. Zonder de mail te openen toch eerst maar even gelezen waar het over ging….
Het bleek de bekendmaking van de release van het debuutalbum van Chris van der Ploeg, die als artiestennaam I Took Your Name gebruikt. Het album White Hall, Silent Light deed me in eerste instantie niet veel, maar de storm die buiten te keer ging paste dan ook niet bij de stemming van de muziek. Woede versus rust. De volgende dag een tweede poging bij een espresso op een zonnig plekje in de tuin. Beter….veel beter. Ik had nu de innerlijke rust om in de liedjes op te gaan, en dan blijken ze mooi door hun eenvoud. Muziek die het midden houdt tussen singer-songwriter en ambient, die liefhebbers van Grizzly Bear, Radiohead of Will Stratton zal aanspreken. Muziek geschikt voor de herfst- en winteravonden bij de open haard. Glaasje wijn of whisky in de hand en wegdromen met de muzikale observaties van de zanger, die de veranderingen van het persoonlijke leven beschrijft. Indrukken als voetstappen in de sneeuw, zoals I Would Do Anything: schoonheid en rust met de subtiele ondersteuning door de piano.
Gitarist van der Ploeg maakt al jaren deel uit van de Groningse indieband Audiotransparent, maar op een bepaald moment voelde hij de sterke behoefte zich te bezondigen aan het maken van een ‘instrumentale conceptplaat’. Zijn bandleden voelden hier niks voor. Dan maar solo, maar tijdens het schrijven van de muziek borrelden vooral liedjes op. Dan maar liedjes, dacht hij en noemde zijn project I Took Your Name naar een R.E.M.-liedje. Er volgden onder andere shows in Duitsland en optredens op Noorderzon en Popronde en na verscheidene online EP’s is er nu het eerste album White Wall, Silent Light. I Took Your Name is een stil lichtje vlak voor de donkere dagen.
Foto: Eric Hokke
