Terwijl het Zuiden van Engeland in de begin jaren ’60 haar muzikale interesse verschoof naar de psychedelische kant, kreeg de zogenaamde Northern Soul in het Noorden de bovenhand. Er was in die dagen enorm veel werkeloosheid (met name) onder de jeugd en elk weekend gingen zij naar de zalen en dancings om naar de muziek te luisteren en te dansen. Een muziekstijl met een zware beat en een hoog tempo. Bij voorkeur werden juist onbekende en ondergewaardeerde liedjes gedraaid.
De bekendste dancings en zalen waren in Manchester, Wigan, Stoke-On-Trent, Wolverhampton en Blackpool. Maar ook vandaag de dag is de Northern Soul nog steeds razend populair. Wekelijks zijn er vele tientallen georganiseerde feesten, die vaak maanden voor aanvang al uitverkocht zijn. Elke week belichten we een markant lied uit die periode.
In 1980 – slechts een paar maanden voordat zijn vader hem neerschoot – ontdekte ze bij Motown een tape met opnamen van Marvin Gaye. Liedjes uit de periode 1963 – 1968 die nooit uitgebracht waren, waaronder Love Starved Heart. Het werd als demo een hit in de Northern Soul-dancings, maar werd lang toegeschreven aan JJ Barnes; een zanger uit Detroit met dezelfde stemkwaliteiten. In 1994 kwam Love Starved Heart eindelijk op een verzamelalbum van Marvin Gaye: Rare and Unreleased.
Het lied was geschreven door twee (blanke) onderwijzers uit Detroit en geproduceerd door een jonge Johnny Bristol. Het is een fantastisch nummer met een stampende ‘beat’. Het opent met drums en een basloopje, maar wanneer Gaye zingt verandert het lied als het ware in een rollende trein. En luister goed naar het geweldige achtergrondkoor.
This Love Starved Heart of Mine, by Gaye, might just be the best song ever recorded at Motown, but it wasn’t released until almost 30 years after it was recorded, in 1994. This was just one of those songs that inexplicably fell off of the conveyor belt in Motown’s soul-industrial-complex.
Dit is het beste Marvin Gaye-lied uit de zestiger jaren, en het is inderdaad een raadsel waarom dit in die periode nooit als single uitgebracht is. Er werden wel 250-500 exemplaren speciaal gemaakt als promotie voor de aanwezige gasten op de avond van release van Rare and Unreleased in 1994. Uiteindelijk overleefde slechts enkele exemplaren, want de meesten kwamen op de grond terecht tussen de dansende aanwezigen. Of moet ik geestelijk afwezigen zeggen? Hoe haal je het in je botte hersens om op plaatjes te gaan staan van één van de grootste soulartiesten ooit? Geen enkel respect voor de zanger. Te veel lijntjes gesnoven? Door deze stompzinnigheid is het vandaag de dag één van de meest begerenswaardige plaatjes van het Motown-label en kan de single voor UK£ 450 van eigenaar wisselen.
En om aan te geven dat Norhern Soul Top 500 veelal uit obscure plaatjes bestaat….. er staan slechts 10 Motown-singles in.
