Zo door de jaren heen ontwikkelt je smaak zich langzaam. Voor de metal van mijn late puberteit was er Prince. Voor Prince was er De King. Elvis Presley. Als klein jochie op de lagere school bestond er maar één ding. Elvis. Ik had een spijkerjasje met patches. Van Elvis. Ik keek de slechte films. Allemaal. Ik luisterde naar de platen. Ik keek Aloha From Hawai. Nu ik ouder ben kan ik nog steeds genieten van Elvis. Het blijft ergens de basis.
Daarom pleit ik graag voor Polk Salad Annie. Een cover. Maar wat een energie spat er van deze versie af. Het is een oudere Elvis, maar slechts twee jaar na de Comeback Special uit 68. Het overgewicht is in 1970 nog niet zo heftig. De witte jumpsuit is er al wel. De karatebewegingen zijn ook al duidelijk aanwezig. Maar Elvis is nog geen karikatuur geworden. De aftakeling is nog niet ingezet. Hij heeft plezier in het spelen. 115 shows doet hij die zomer in Las Vegas. Lunch en dinershows. Achter elkaar. Ga er maar aan staan.
Down in Louisiana
Where the alligators grow so mean
Lived a girl that I swear to the world
Made the alligators look tamePolk salad Annie
‘Gators got your granny
Everybody said it was a shame
For the mama was working on the chain-gang
Tijdens het onderzoeken van dit nummer kwam ik nogal wat versies tegen. Het blijkt een nogal fijn nummer om te coveren. Daarom hieronder voor de liefhebbers meerdere versies van Polk Salad Annie.
Tony Joe White (hier), Tom Jones (hier), Dan Aykroyd & Jim Belushi (hier) en Elvis’ versie waarbij vooral in de lach schiet (hier).
Het overgewicht is in 1970 nog niet zo heftig? hmmmm funny! De man was nog nooit zo slank als in augustus 1970! Maar ja het imago van FAT Elvis moet in stand gehouden worden zeker?
Voor mij is dit Elvis op zijn best. Fantastisch swamp rock song van Tony Joe White en weergaloos neergezet door Elvis in de vroege jaren zeventig.