Snobroep: Ode Aan De Stem

In deze Snobroep klim ik op de barricade voor het mooiste instrument dat er bestaat: de menselijke stem! Zeg nou zelf wat is muziek zonder stem? Juist, hooguit geniaal gemaakt, of heeft het een ‘passende lading’ voor het doel waar het voor gecomponeerd is. Maar wat bezorgt je bijna altijd kippenvel bij je favoriete muziek? Dat is bijna in alle gevallen de stem: de vertolker en bezieling in de muziek! Dus trakteer ik jullie op één zanger en maarliefst vier zangeressen.

Fotheringay – Nothing More: Misschien wel de meest intrigerende vrouwelijke stem die ik ken is die van Sandy Denny. Je zou haar kunnen kennen van gezelschap Fairport Convention waar ze deel van uitmaakte. Deze dame maakt geen Folk: nee, ze is de Folk! Nothing More is één van de liedjes die ze met haar band Fotheringay schreef en opnam. Dit is een vocaal icoon van het formaat Nick Drake en Joni Mitchell. En toch zo ondergewaardeerd: wie stemt met mij mee en geeft haar een verdiende plaats in de Snob?

PJ Harvey – To Bring You My Love: De godin – en grootste vrouwelijke artiest – van de jaren 90 mag niet ontbreken in mijn Snobroep: Polly Jean Harvey. Ik zag haar vorig zomer op Down The Rabbit Hole en ze heeft niks aan kracht en relevantie ingeboet. En wat een waanzinnig stem heeft ze!

Midlake – Van Occupanther: De eerste drie albums van het Texaanse Midlake zijn ingezongen door Tim Smith; helaas verliet hij daarna de band (eeuwig zonde). Tim Smith is een geweldige zanger en van hetzelfde kaliber als Thom Yorke. Midlake maakt daarnaast hele goede folkrock songs. Van Occupanther,  de vierde track van hun tweede album: The Trials Of Van Occuphanter, is hier een goed voorbeeld van. Doe deze plaat in je speler, zet hem op repeat en hij zal je nooit teleurstellen.

Goldfrapp – A&E:  Tijd voor de derde dame in deze Snobroep. Een dame waarvan de achternaam meteen de bandnaam werd: Alison Goldfrapp. Haar stem fascineert me mateloos. De combinatie van kracht en subtiliteit in haar stem vind ik prachtig. A&E komt van album Seventh Tree. Ik krijg dit electropop album niet versleten, het blijft me meeslepen, ondanks dat ik het al 100 keer heb gedraaid. Ik hoop dat ze een plekje in de eindlijst zal bemachtigen. Het zou tof zijn als het lukt!

My Baby – Money Man: Eén van de tofste Nederlandse bandjes van de laatste jaren is My Baby. Wat een aanstekelijke muziek maken zij! En Cato van Dijck is een jonge belichaming van een oude soulheldin. Ze heeft een geweldige stem, waarmee ze me overtuigend wegblaast. Luister maar eens naar Money Man. Wat een kwaliteit, iets om trots op te zijn.