Ik heb al eerder blogs geschreven over Ms. LaVette, omdat zij vandaag de dag één van de weinigen is met SOUL. Haar nukken komen voort uit perfectie, want goed is niet goed genoeg. Wellicht heeft het ook met haar (gevorderde) leeftijd te maken.
In 2012 kwam Thankful N’ Thoughtful uit; 11 liedjes plus een bonustrack en voor de liefhebber een separate EP met nog eens 6 top tracks ondergedompeld in de blues, gospel en soul. Zo krijgt bijvoorbeeld Dirty Old Town van The Pogues een onheilpellende dreiging, terwijl de langzamere (bonus)versie een gevoel van eenzaamheid, verdriet en wanhoop oproept. Onvoorstelbaar wat een emotie ze met haar doorleefde stem kan overbrengen.
Maar het meest aan verandering onderhevig is zonder meer I’m Not The One. Het origineel van The Black Keys is in vergelijk bijzonder tammetjes en kabbelt voort, terwijl Ms. LaVette het lied met een – op haar toegespitste en – aangepaste tekst smoel geeft en uitdagend laat worden. Don’t mess with this lady!
Now you talk to me
Like I’m a kid
Cause when your daddy said jump
Your mama did
And you know, and your daddy knows
Your mama knows and I know
That’s wrong
So now it’s time
For you to move onCause I ain’t the one
I I ain’t the one
Now you wanted it all
But I ain’t gonna give you none
Cause, I’m not the one
I find it interesting and thoroughly entertaining to add age and experience to young writers’ songs and inhabit them myself, I’m not sure what he was talking about, but I’m saying don’t fuck with me!
Punt gemaakt, Bettye!
