In 1991 brak Pearl Jam door met debuutalbum Ten, dat nog steeds gezien wordt als een van de beste albums aller tijden. Vooral tophit Alive en fan favourite Black zijn bekend bij het grote publiek. Er staan echter nog meer pareltjes op deze topplaat.
Eén daarvan is Garden. De tekst, de gitaren van Stone Gossard en Mike McCready en de rauwe emotie die zanger Eddie Vedder met zijn stem overbrengt zijn zeker niet minder dan bij vele hits. De betekenis achterhalen is echter lastig. Tijdens een concert in Sydney in 2009 gaf Vedder aan dat het over de Golfoorlog in Irak ging. Uit het boek Five Against One van Kim Neely blijkt een andere interpretatie. Vedder vertelt daarin dat het over het doorgeslagen kapitalisme in de Verenigde Staten gaat. Een andere populaire optie is dat het over de dood in het algemeen gaat, en dat de ‘garden of stone’ een begraafplaats is. En het mooie is: het zijn allemaal valide opties.
Vedder is blij dat Garden de hitlijsten nooit gehaald heeft. Some songs just aren’t meant to be played between hit no. 2 and hit no. 3. You start doing those things, you’ll crush it, gaf hij aan in Rolling Stone. That’s not why we wrote songs. We didn’t write to make hits, but those fragile songs get crushed by the business. I don’t want to be a part of it. I don’t think the band wants to be part of it. Dit gaat vooral over Black, dat nooit op single is uitgegeven, maar lijkt ook op Garden te slaan.
Waarom Garden geen hit geworden is, is niet moeilijk te verklaren. Het is nooit op single uitgebracht en is overschaduwd door andere nummers van Ten. Dat is ook niet zo vreemd. Als een nummer op dezelfde plaat staat zoals het pareltje Black of een grote hit als Alive (en in mindere mate Jeremy), krijgt de rest gewoon minder aandacht. Dit doet echter niets af aan de schoonheid en puurheid van Garden.
