10 jaar geleden stond ik te werken in de kroeg en de DJ startte een Stuck in the middle cover, oorspronkelijk van Steelers Wheel. Ik schoot in de lach, want het nummer klonk werkelijk nergens naar in vergelijking met het origineel. De holle drum en slome tempo gaven het een enorm goofy draai. Het was alleen wel lekker catchy. Ik rende meteen naar de DJ om te vragen wat the fuck dit was. The Eagles of Death Metal was het antwoord. Nogmaals “What the fuck?” was mijn antwoord. Dat zei ik weer toen ik de cover zag. Tot zover mijn kennismaking.
Stuck in the middle – The Eagles of Death Metal
The Eagles of Death Metal zijn het zoveelste bandje waar Josh Homme aan meedoet, leerde ik later. Een vriend van me heeft me de boomstam aan bands laten zien waar Kyuss en QOTSA de kern van zijn. De meeste muzikanten krijgen hun band niet van de grond, Josh Homme verandert vaker van band dan van ondergoed. Hij speelt live nauwelijks meer mee in de band, maar dat mag de pret niet drukken. The Eagles of Death Metal zijn sinds die tijd een bandje dat heel soms voorbij komt in m’n speellijst en altijd een glimlach geeft.
Geen glimlach vandaag
Vandaag kwamen The Eagles weer even in mijn leven. Omdat hun optreden het doelwit was van enkele waanzinnigen, wiens acties misschien redenen hebben, maar toch niet te begrijpen zijn. Nooit. Godverdomme. Geen glimlach deze keer. Ik ga ook niet proberen een link te leggen tussen de band en de gebeurtenissen; die zal er niet zijn. Het is botte pech dat juist deze band en hun fans getroffen zijn door dit onheil. Op een andere dag was het een andere band plus fans geweest. Ik wil geen tekort doen aan het lijden van iedereen in Parijs nu, maar het is wel belangrijk dat we een goede keuze maken hoe we met de daden van gisteren omgaan. Viktor Frankl – neuroloog, psycholoog en bekend als overlever van de holocaust – schreef in zijn boek De zin van het bestaan: “Everything can be taken from a man but one thing: the last of the human freedoms—to choose one’s attitude in any given set of circumstances, to choose one’s own way.” Wij leven nog en moeten kiezen hoe we dat leven voortzetten.
Omgaan met Parijs 2015
Nu wil ik een suggestie doen over hoe we om kunnen gaan met alles wat we voelen. Voor mezelf kwam dit nieuws vrij hard binnen, omdat een vriendin dit weekend naar een concert van Deftones in Parijs zou gaan. Aangezien het een festival kon zijn, had ze hier bij kunnen zijn geweest (Gelukkig niet! Thanks Facebook voor de snelle update!) Desalniettemin hoop ik dat deze gebeurtenis een positieve draai kan geven aan gevoelens in Europa. Het leven draait niet om wat je overkomt, maar om hoe je daar mee omgaat. We kunnen nu boos worden en daarop handelen door grenzen te sluiten, vluchtelingen, buitenlanders en mensen van buitenlandse afkomst argwanend te bekijken, Syrië de hel in te bombarderen en alles en iedereen af te luisteren en te verdenken – om zo te proberen een drama als gisteren te voorkomen. Dat lukt niet want gisteren is al gebeurt en de volgende keer is het een andere plaats, andere personen en andere manieren.
Peace, Love, Death Metal
We kunnen ook een voorbeeld aan The Eagles of Death Metal nemen en inspiratie halen uit hun eerste album: Peace, Love, Death Metal. Laten we dat alstublieft doen. Persistence in the face of adversity. Ik heb niet veel met Death metal, behalve mooie herinnering aan de afsluiter Venom op Dynamo ’96, maar Death Metal luisteren lijkt me een betere bezigheid dan elkaar het leven zuurder maken, omdat enkele gekken niet goed bij hun hoofd zijn. Want dat is wat ze proberen te bereiken: ons tegen elkaar opzetten en ons onze eigen extreem gevarieerde cultuur te laten beknotten en beperken totdat er niets meer over is van wat we opgebouwd hebben. Oorlog, angst, agressie of Peace, love, death metal. Ik kies voor die laatste.
Peace, love, death metal!
(Deze Eagles spelen overigens geen death metal. Toen Josh Homme door een vriend geïntroduceerd werd in de wereld van death metal met een nummer van de Poolse band Vader, hoorde hij dat deze band “The Eagles of Death Metal” genoemd werden. Hij vroeg zich af hoe een crossover tussen The Eagles en death metal zou klinken en kwam uit, zoals hij het zelf noemt op “bluegrass slide guitar mixed with stripper drum beats and Canned Heat vocals.”)
Enkele catchy nummers van Peace, Love, Death Metal
