Ergens in 1971 bracht mijn vader een radiocassetterecorder mee; direct opnemen van de radio. Spekkie voor mijn bekkie… ik zat dus met hele grote regelmaat mijn favoriete liedjes van Radio Veronica op te nemen, maar ook geleende plaatjes via een kabeltje van de pick-up. Anders dan tegenwoordig waar het bijna niet mogelijk is iets niet op het web te vinden, was radio luisteren een ontdekkingsreis door muziekland op zoek naar oude(re) onbekende platen.
Natuurlijk kwamen er veel fantastische (Tamla Motown) liedjes voorbij, maar er is er één die er voor mij uitsprong omdat de plaat zo anders was dan de typische Motown-sound. Het is bombastischer en heeft een andere opbouw én tempowisselingen. Het klonk superspannend en het had ook nog een boodschap .
As time goes by
You will see
That we’re going to be free
You and me, we’ll touch the sky
Can’t you see in your mind’s eye
That we are one, we’re all the same
And life is just a simple game
Anno 2015 weet ik dat de reden hiervoor het compositietalent van de Moody Blues is. Tijdens een tour door Engeland ontmoetten de Four Tops Mike Pinder en hij stelde hen voor een lied van hen op te nemen. Er werd snel studiotijd geboekt en de single werd in een rap tempo uitgebracht. Dit was tegen het zere been van Berry Gordy, want hij verlangde dat zo veel mogelijk ‘in-house’ gedaan werd, zodat de kosten lager waren en de royalties binnen Motown bleven. Het in Detroit achterlaten van de Four Tops in 1972 na de verhuizing naar Los Angeles kan hiervan niet los gezien worden. In de U.S.A. besloot Motown hun versie van Macarthur Park uit te brengen (wat een hitje werd), maar door het succes in Engeland (#3) werd A Simple Game maanden later alsnog (zonder resultaat) uitgebracht.
A Simple Game was door de Moody Blues al in 1968 als B-kantje van Ride My See Saw op plaat gezet, maar pas in 1974 op (verzamelaar) LP verschenen. In alle eerlijkheid is het origineel niet zo goed als de cover van de Four Tops. Vreemd genoeg is ook de Four Tops’ versie slechts een single release geweest, en pas in 1997 op de Ultimate Collection op CD verschenen.
De Moody Blues hadden het lied geschreven met een idealistische boodschap voor een betere toekomst en de realisatie van een utopische samenleving. De Four Tops maakten er een lied van over raciale en economische (on)gelijkheid, het ontstijgen uit de getto’s en armoede en het veranderen van de sociale omstandigheden.
