Regelmatig komen er battles voorbij op Ondergewaardeerde Liedjes waarvoor ik maar geen keuze kan maken. De België Battle was er zo een.
Dat zit zo. Ik ben een groot fan van dEUS (dat mag geen geheim meer zijn), dus kon ik het niet over mijn hart verkrijgen om geen liedje van mijn Antwerpse helden in deze battle terug te zien. Ik heb nog lang getwijfeld of ik niet tóch voor Sir Yes Sir zou gaan. Waarom? Ze zijn een stuk onbekender, en nog kakelvers bovendien. En ze maken prachtige muziek, anders zou ik hen niet willen verdedigen.
Sir Yes Sir heeft duidelijk goed geluisterd naar landgenoten Soul Wax (vooral op de single Longing = Good Taste), af en toe neigt het weer naar Wilco (Shelter) of Radiohead (The Owl). er zit genoeg eigen saus overheen om het toch spannend te houden. Ik was er bij toen ze in maart optraden voor een halfvolle zaal in de W2. Spetteren deed het niet, maar dat maakte eigenlijk niks uit. Het was technisch bijna perfect en vol bezieling. Dat het leek alsof ze zelf een beetje ongemakkelijk op het podium stonden, weet ik aan verlegenheid.
Dacht ik. Totdat ik daarover Twitterde, en prompt antwoord kreeg. Dat ik maar heel goed moest beseffen dat ze het ‘heeeel erg leuk vonden verdomme!’ Bands die terug praten op Twitter zijn altijd +1.
Een van de rustigste nummers op hun debuutalbum is I Lie Myself To Sleep Again, een duet met ‘onze’ Roosbeef.
Ik ben er dit weekend helaas niet bij, maar misschien willen jullie voor mij gaan kijken? Ik ben benieuwd of ze nog steeds terugtwitteren.
