Aan de muziek van Radio Tour de France kleeft iets magisch. De muziekredacteuren maken zomerhits die veel meer zomers zijn en minder hitsig dan wat de DJ’s in Ibiza ons elk jaar voorschotelen.
En daar ben ik Radio 1 dankbaar voor. Misschien had ik Zouk Machine, Elle Voulait Qu’on L’appelle Venise van Julien Clerc of Buena Vista Social Club helemaal niet leren kennen zonder dit radioprogramma. En over Buena Vista wilde ik het graag even hebben, vandaag. Midden in de hype rondom de Cubaanse nestors maakte ik via Radio Tour de France kennis met een liedje dat klonk als Buena Vista, maar dan met een slechte opnamekwaliteit en in een taal die ik niet kende.
Je moet weten: in 2002 hadden we nog geen Shazam. Ik had het liedje een keer gehoord en wist ze iets zongen dat klonk als ‘outro oras’. Ga daar maar eens naar zoeken, zonder volwassen zoekmachine. Gelukkig was Google al nét zo ver dat ik er achter kon komen dat het om een Senegalees liedje ging.
Net als Buena Vista Social Club is Orchestra Baobab een bijeenraapsel van bekende muzikanten. Alleen treedt dit ensemble al sinds 1970 op. Utru Horas bleek te stammen uit 1982, maar werd weer afgestoft toen de band voet aan de grond kreeg in Europa.
Als je Utru Horas hoort, moet je onherroepelijk denken aan Cuba. Dat spannende, repeterende gitaarrifje, die scheurende sax: wat mij betreft was dit net zo’n evergreen geworden als Chan Chan. Maar misschien had Orchestra Baobab net iets minder goede kaarten dan Buena Vista: geen Ry Cooder, een taal die niemand spreekt en slechte opnameapparatuur.
In deze zomerserie gaan we op zoek naar het mooiste Radio Tour de France-liedje, samen met de wielerblog Café de la Poste. Zolang de Tour duurt, uiteraard.
