1990. ‘Rock’ stond nog synoniem voor de hardrock van haarbands als Guns N’ Roses en Bon Jovi. Maar de wind of change waaide toen al door te Top 40 (en dan heb ik het niet over de Scorpions): er kwam steeds meer ruimte voor een ander geluid. Underground bereidden De Pixies en Sonic Youth de weg voor de revolutie van Nirvana, en tegelijkertijd kwam de retrorock van Lenny Kravitz op.
En van The Black Crowes.
Er is geen cd in mijn collectie waar zo veel krassen op staan als op Shake Your Money Maker van The Black Crowes. De titel verwijst naar een tekst James Brown, die er niet veel meer mee bedoelde dan ‘schudden met die kont’. Dat was niet de enige soullegende waar de band van Chris en Rich Robinson schatplichtig aan zijn: Hard to Handle, een van de sterkste nummers van Shake… is een cover van Otis Redding.
Hard to Handle komt dichtbij een nominatie voor Ondergewaardeerde Liedjes. Dijk van een nummer (die intro!), maar geen hitnotering in Nederland. Ook Jealous Again, de meest succesvolle single van hun debuutalbum verdient wat mij betreft een hoger plekje in de Top 2000.
De bekendste erfenis van The Black Crowes – Remedy – komt echter van de opvolger The Southern Harmony and Musical Companion:
I need a remedy, huh, yeah
For what is having me, you see
I need a reee-meee-dyyy, yeah
For what’s havin’-a-me yeah
I need a remedy remedy remedy remedy remedy remedy remedy yeah
Je raadt het al: niet mijn favoriete track.
Nee, dan She Talks To Angels!
Een prachtige ballad (ik weet het, I’m a sucker for ballads) over een meisje dat een kind verliest en zichzelf verdrinkt in drugs. Naar verluidt is het meisje een gothic avant-la-lettre (she paints her eyes as black as night). Deze tekst doet auw:
She keeps a lock of hair in her pocket
She wears a cross around her neck
Yes the hair is from a little boy
And the cross from someone she has not met
Not yet
Nederland liep niet warm voor She Talks To Angels, in de VS haalden ze er nog een aardig top 30-notering mee. Vandaar de ruim 4 miljoen views op YouTube.
Helemaal terecht dat je deze song naar voren haalt. Is al jaren één van mijn favoriete Black Crowes-nummers. Wat vind je van de comebackplaat Big Moon Ritual van Croweszanger Chris Robinson? Staat in mijn AlbumTop10 van 2012. Hoogtepunt van deze plaat is wat mij betreft One hundred days of rain, ballad die aanvoelt als een zwoele zomeravond.
Hier nog even het spotifylinkje van die prachtige Chris Robinsontrack. http://open.spotify.com/track/1e9C1wh4tyRb8lxcS9JTxS
geniaal nummer… bedankt om hem weer terug naar voren te halen 🙂
Over geniale nummers gesproken: dat One Hundred Days of Rain mag er ook zijn zeg! Sjees…