The Battle: Zita Swoon

Zo’n band die sowieso ondergewaardeerd is. In Nederland althans: alleen een bepaald smaldeel van de bevolking heeft ooit gehoord van Zita Swoon (of Moondog Jr., zoals de band eerst heette).

Een korte introductie dan: Zita Swoon is de band van Stef Kamil Carlens. Hij werd bekend als basgitarist en zanger van dEUS, de beroemdste band van België. Na twee hele succesvolle albums was een breuk met Tom Barman, het andere boegbeeld van dEUS, onvermijdelijk. Zijn nieuwe band Moondog Jr. sloeg met name in België (en in iets mindere mate in Nederland) goed aan.

In Nederland zijn ze het dichtst bij een hitje geweest met The Bananaqueen. U zegt? Je weet wel, dat happy up-tempo-nummer met dat aanstekelijke refreintje: ‘Hey, my life is okay!’ Je hoort hem nu nog regelmatig voorbij komen als de tune het BNN-programma Je zal het maar hebben.

Drie bloggers (één Belg en twee Nederlanders) vechten samen uit wat eigenlijk hun grootste nummer is.

Keuze Tom Vervoort: Infinite Down

Dit is een moeilijke. Ik had net zogoed kunnen kiezen voor My Bond With You And Your Planet: Disco!, TV Song of Jintro hoewel die, in mijn contreien, nooit ondergewaardeerd waren.

Ik begin bij het begin. Stef Kamil was ten tijde van dEUS al m’n favoriete lid van de groep. Allen deden ze hun best om, ik noem maar wat, urban bohémien chic te zijn, en ik vond toen al dat Stef de enige was die dat ook was. Ik leefde ver weg van Antwerpen, dweepte met dEUS en keek het verder wat aan.

Toen de wegen van Tom Barman en Stef Kamil Carlens uiteindelijk scheidden, kwam Moondog Jr. op de proppen. Toen pas bleek hoeveel die coole dEUS bassist eigenlijk in z’n mars had. Voor mij is het nog steeds een van de beste Belgische debuutalbums ooit.

Ik bleef zowel dEUS als Moondog volgen. De Goden bleven cool, Stef deed zowat vanalles. Ik verdiepte me in Britse indie en toen was het was niet erg cool om Belgische groepen goed te vinden. Maar Stef bleef straf.

Twee jaar geleden heb ik drie dagen doorgebracht in Spanje, met een hoop dichte vrienden en familie van mijn goede vriend P. Ver weg van alle toerisme. We vierden P’s huwelijk. Stef, z’n vrouw en zoontje waren er ook. Ik wist met mezelf geen blijf.

En hij heeft twee avonden na elkaar een uur gespeeld, voor ons. Doorleefd, solo; echt, niet ‘for the money’. Overdag voetbalden we, en maakten ‘Bommetjes’ in het zwembad. Zeer verlegen was hij, maar het eerste wat ik ’s ochtends hoorde was zijn gitaar, enkele tenten verderop. Ik hou van die man, aan de ene kant erg verlegen, aan de andere podiumbeest. Bluesman en Discoman.
Zeer Antwaarps, maar ook met een erg breed beeld op de wereld. Hij maakt z’n eigen kledij, schildert, tekent, etc.

Hij heeft ondertussen een oeuvre uitgebouwd waar, ik zeg maar iets, Tommie Barman een punt aan kan zuigen. Moge hij dat blijven doen.

Keuze Freek Janssen: Je Range

Toen Stef Kamil Carlens dEUS verliet, stierf ik een beetje. In mijn ogen (en oren) was er geen beter muzikaal duo denkbaar dan Barman en Carlens: zowel in het schrijven van liedjes als in de samenzang vulden ze elkaar perfect aan. Luister maar eens naar Gimme the Heat en je hoort waarom deze twee muzikaal voor elkaar bestemd waren.

Na de scheiding bleef ik bij Tom Barman wonen. Hoewel dEUS nooit meer de oude was na het vertrek van Stef, hebben ze eigenlijk alleen nog maar ontzettend mooie albums gemaakt. Het werk van Moondog Jr. bleef ik – in eerste instantie – luisteren met een dEUS-oor. TV Song is een prachtig nummer, maar had wellicht nog mooier geklonken als hij het samen met Barman had opgenomen. Ice Guitars? Tranentrekkend, maar lijkt toch wel veel op Serpentine. En dat dreigende sfeertje van Hot, Hotter, Hottest is weer afgekeken van Theme from Turnpike.

Mijn liefde voor Zita Swoon laaide weer op in 2007, ruim tien jaar na de dEUS-scheiding, met het album Big City. Voor het eerst hoorde ik dat Stef Kamil Carlens eigenlijk een heel andere kant op was gegaan: waar dEUS zich met gitarist Mauro een stijl had aangemeten die zich bijna als industrial rock laat omschrijven, zijn bij Zita Swoon de zwarte invloeden heel dominant. In Big City krijgen de zangeressen van Zita Swoon een grotere rol, waardoor het album lekker soul-achtig klinkt.

De cd staat vol met mooie liedjes, maar met Je Range heb ik een bijzondere band. Het is zo’n nummer dat live nog beter tot zijn recht komt dan op de plaat. Dat hoorde ik in 2008 live op Werchter, je kunt het ook horen op de live-versie hieronder, die op de DVD stond die werd meegeleverd met Big City.

Ik heb het Stef even kwalijk genomen dat hij uit dEUS stapte. Maar boos zijn – zoals hij het zelf omschrijft in Je Range – ça ne dure jamais très longtemps.

Keuze Martijn Vet: TV Song

Voor het radioprogramma dat ik bij de lokale omroep maak, mocht ik onlangs heel even bellen met Stef Kamil Carlens, voorafgaand aan zijn optreden met de Zita Swoon Group in mijn woonplaats Nijmegen. Logisch dat het interview vooral ging over dat optreden (met een aantal Ethiopische muzikanten), maar heel stiekem had ik het het liefst nog maar eens over TV Song gehad. Een bijna zestien jaar oud meesterwerkje uit de tijd dat Zita Swoon nog Moondog Jr. heette. Waarom huilt Stef zo graag voor de televisie? En hoe komt het toch dat ik nog altijd een traantje meehuil als het weer eens voorbijshufflet?

Qua tekst is het een wat lastig geval. Zo komt er plots een man op zijn fiets het beeld in rijden, plompverloren een tegeltjeswijsheid debiterend: Hey, my wheels don’t turn if the road don’t feel right. Waarop Stef tegen zijn televisietoestel antwoordt: I’ll just stand still and wait for the skies to burn at night. Tuurlijk. Uiteindelijk luidt de conclusie dat het de zanger vast geen goed zal doen om zijn tranen een nacht lang de vrije loop te laten. Daarna volgt het stukje tekst waarbij het me zwaar valt om niet mee te huilen:

No, but it will
Shake you off of me momma
And cut you loose from me girl
It means the world to bury you
It’s all I can do
So you won’t come through
At least for a little while
My life will be alright

Samen met Nothing Really Ends van dEUS is dit voor mij een van de Vlaamse klassiekers van de laatste twintig jaar.

[polldaddy poll=6248036]