Spaanse muziek. Ik zou er elke dag wel een stuk over kunnen schrijven – ondergewaardeerd genoeg, in mijn ogen.
Toch wil ik jullie er maar af en toe lastig mee vallen, maar alleen als ik echt een pareltje heb (zoals eerder al El Muelle de San Blas van Maná en Ya No Me Acuerdo van Estopa en Ana Belén).
Dit keer aandacht voor Jarabe de Palo. Die zou je in principe kunnen kennen: in 2003 had de band in Nederland een piepklein radiohitje met Bonito. Als ik het me goed herinner zo rond de zomer – en zo klinkt hij ook.
In Spanje is de band bekend sinds de jaren negentig, toen ze doorbraken met de gigantische hit La Flaca, een bluesy nummer over een onbereikbaar meisje. Het daaropvolgende album uit 2001 – De Vuelte y Vuelta – was een stuk ingetogener en duisterder. Precies mijn smaak: met name het titelnummer (over vervreemding) maakte een onuitwisbare indruk op me. Een hitje werd het wel in Spanje, maar niet zo groot als Dos Dias en la Vida van hetzelfde album – waarschijnlijk omdat het een beetje leek op La Flaca.
Luister hieronder en oordeel zelf. Als ik je enthousiast heb kunnen maken, volgen onder de video nog wat extra Jarabe de Palo luistertips.
- Misschien nog wel mooier dan De Vuelta y Vuelta vind ik Mama, ook van dat bewuste album. Het zou echter nooit een single of een hit kunnen zijn: het liedje begint met een instrumentaal stuk van 3, 4 minuten en gaat dan over in bloedstollend mooi stuk over een kind dat zijn moeder verliest. Om te huilen, zo mooi.
- Cambia La Piel, van hetzelfde album als Bonito, is een grillig liedje dat een beetje salsa-tango-zuidamerikaans aandoet. Veel experimenteler dan dit is de band nooit geworden.
- Ook heeft Jarabe de Palo een hele trits aan liedjes in de categorie ‘mooi en klein’ gemaakt. Met name de moeite waard zijn Agua, Me Gusta Como Eres en Dejame Vivir. De laatste is trouwens een duet met de zangeres van de band Chambao, een band die flamenco combineert met moderne invloeden – ook wel bekend als Flamenco Chill. Misschien dat deze band ook nog wel een keertje langskomt hier…