Waar kennen we David Byrne ook alweer van?
Als zanger van de Talking Heads, een newwave-band die eind jaren zeventig en begin jaren tachtig zijn hoogtepunt beleefde. Hun bekendste hits in Nederland zijn Psycho Killer (que’est-ce que c’est?), Slippery People, Road to Nowhere en Once in a Lifetime (jarenlang gebruikt in een MTV-spotje in de jaren negentig).
Na de Talking Heads scoort Byrne in Nederland niet echt meer een hit. Lazy, een dance-nummer met X-Press 2, doet het nog wel aardig in 2002, maar daar blijft het een beetje bij. Wel verzorgt hij veel filmsoundtracks en experimenteert hij met verschillende bekende artiesten, waaronder Brian Eno en Fatboy Slim.
Waar niet meer van?
In 2008 brengt David Byrne samen met BPA (verder nooit meer iets van gehoord) en de Britse rapper Dizzee Rascal het liedje Toe Jam uit. Een aanstekelijk dansnummer, dat in eerste instantie vooral opvalt door zijn gewaagde clip (NSFW!). Een hit wordt het niet en de commerciële comeback van David Byrne blijft opnieuw uit.
Een jaar later neemt Dizzee Rascal, die overigens erg geliefd is bij muziekcritici, een single op met Armand Van Helden: Bonkers. Ook deze samenwerking brengt hem geen grote hit, ook al wordt het liedje regelmatig gedraaid op de radio.
Update: BPA staat voor Brighton Port Authority en is een project van Norman Cook (de man achter Fatboy Slim). Als je het weet, hoor je zijn sound er ook wel in terug. En het doet weer denken You’re Not From Brighton van Fatboy Slim (ook geen hit geworden).
Dank Robert Arnold voor de aanvulling.
