The Battle: Jamiroquai

Al zo’n twintig jaar scoort Jay Kay en zijn band Jamiroquai hits met een mengeling van jazz, funk, soul en disco. Onvermijdelijk flopten er ook een hoop singles (en albums). Daarom The Battle Of Jamiroquai, met genoeg ondergewaardeerde liedjes om uit te kiezen.

De carrière in vogelvlucht: de band breekt door in 1993 met debuut-cd Emergency On Planet Earth, een jazzy album waarop zanger Jay Kay nog klinkt als Stevie Wonder in zijn betere dagen. Daarna volgen veel succesvolle albums en singles: de grootste hit in Nederland wordt Deeper Underground, een soundtrack van de film Godzilla. Dit is meteen ook het meest poppy liedje dat Jamiroquai zal uitbrengen, met een gitaarrif die Lenny Kravitz niet zou misstaan. Het laatste hitje in Nederland stamt alweer uit 2005: Seven Days in Sunny June, een heerlijke zomerplaat, dat nog steeds vaak wordt gedraaid op 3FM.

Keuze Roland Kroes: Half The Man

Easy-peasy vraag: welk nummer van Jamiroquai wint het in een battle van welk ander nummer van de behoedde man? Als je kijkt naar zijn floor fillers dan is het niet zo eenvoudig als het klinkt. Ik neig daar in eerste instantie meer naar steviger nummers als Deeper Underground, Feels just like it should of Canned Heat. Maar toegankelijker dansnummers als Virtual Insanity en Cosmic Girl zijn natuurlijk ook helemaal goed. Of wat te denken van de onuitwisbare indruk van zijn eerste nummers: When you gonna learn, Too young to die of Emergency on Planet Earth.

Mijn favoriete Jamiroquai is echter niet een van zijn floor fillers. Mijn favoriet sinds 1994 is en blijft Half the Man. Een nummer dat alleen in Engeland een Top-10 hit was en verder nergens wat deed. Dankzij Rob Stenders (hij weer…) maakte ik er kennis mee en was het voor mij reden om The Return of the Space Cowboy te kopen. Daar stond meer moois op. Net als dat Jay Kay daarna nog meer moois zou maken. Maar dit nummer, een liefdesliedje pur sang, is zo anders dan de rest van zijn oeuvre, dat het voor mij bewijst dat Jamiroquai meer is dan alleen maar dansbare nummers. En dat Jay Kay dus gewoon een goede liedjesschrijver is.

Keuze Ger Nijkamp: Corner of the Earth

Een prachtige, bijna ‘Marakesh’-achtige sfeer zet Jamiroquai neer met Corner Of The Earth. Hij voert je in dit nummer tekstueel niet alleen mee in zijn zieleroerselen maar via klanken ook naar exotische locaties. Die combinatie maakt dit het mooiste nummer van Jamiroquai. Technisch perfect opgenomen: op audiofiel niveau valt er dus ook heel veel uit dit nummer te halen. De feilloze balans qua opbouw: een kleine wereldreis in 5 minuut 40…

Keuze Freek Janssen: Blue Skies

In 2010 brengt Jamiroquai het album Rock Dust Light Star uit. Veel succes levert het ze niet meer op: het lijkt alsof de formule van de band een beetje is uitgewerkt.

Toch is dit album – naar mijn mening – een van de betere van de band sinds Emergency On Planet Earth. De focus ligt wat minder op dansbare funk-liedjes, daardoor is de variatie groter dan we de laatste jaren gewend waren

Er staan verschillende pareltjes op Rock Dust Light Star: het mooiste nummer is zelfs uitgebracht als single, maar zonder effect. Blue Skies wordt geen hit. Deze ballad doet een beetje Simply Red-achtig aan en kan wat mij betreft moeiteloos wedijveren met Seven Days in Sunny June.

[polldaddy poll=6037507]