De ‘Ondergewaardeerde 30’ is onze non-hitlijst en wordt samengesteld door muzikanten en DJ’s. Liedjes die in hun oren nog steeds ondergewaardeerd zijn.
Elke laatste donderdag van de maand is er een nieuwe bijdrage.
Met de staat van dienst in de Nederlandse popmuziek en op de Nederlandse radio behoeft Henk Westbroek uiteraard nauwelijks introductie. Toch is het goed om de aandacht te vestigen op de onvermoeibare creativiteit en tekstuele spitsvondigheden in de muziek die Henk Westbroek nog steeds maakt, zoals het nummer Niemand Is Perfect of het album Laatste Plaat, die dus niet zijn laatste plaat is.
In de eerste maanden van 2022 besteden we op de eerste dinsdag van de maand aandacht aan het legendarische radioprogramma Vara’s Vuurwerk waar Henk Westbroek presentator van was. We zijn daarom erg blij om op deze plaats een bijdrage aan de Ondergewaardeerde 30 uit de pen van Henk Westbroek te plaatsen.
Het meest Ondergewaardeerde liedje aller tijden volgens Henk Westbroek: Herbert Grönemeyer – Chaos (1993)
Ondergewaardeerd is een betrekkelijk begrip. Want in Nederland zijn Franse Chansons ondergewaardeerd begrijp ik van mensen die er voor geleerd hebben, zoals Matthijs zelf. Maar in Frankrijk is dat niet zo. Daar zijn ze misschien wel overgewaardeerd, wie zal het zeggen? Want de Franse evenknie van Matthijs ken ik niet.
Het verwondert en verheugt me dat Franse Chansons tegenwoordig ook wel eens te horen zijn als er geen Tour de France is. Maar wat me nog meer verwondert en wat minder verheugt is dat Duitse muziek eigenlijk niet bestaat. Buiten Duitsland en de Duitssprekende landen. Maar Falco dan? En Krafwerk en Heino niet te vergeten, zal een echte popkenner direct tegenwerpen. Maar echte popkenners moet u nooit al te serieus nemen. Die dachten en beweerden immers dat Paul McCartney de Beatle was die het vooral van John Lennon’s genialiteit hebben moest. Dat Yoko een kwaadaardige onruststoker met putjesbillen was en Ringo een baggerdrummer. Dat laatste was het gevolg van een grapje van John waarvan uitsluitend iedereen die geen popprofessor was doorhad dat het niks meer dan een grapje was. Een documentaire in drie delen toonde aan dat menig poppoloog fabeltjes verkondigd had. Zouden die gasten trouwens – ze gaan immers graag met hun tijd mee – hun lezerspubliek geen verontschuldigingen moeten aanbieden?
Ik wacht rustig af op wat vast niet komen gaat en luister ondertussen naar een razend populaire Duitse artiest. In Duitsland dan hè. Want Herbert Grönemeyer (met twee puntjes op de o) heeft nooit een deukje in een Nederlands pakje boter kunnen slaan. Misschien omdat zijn teksten voor de meeste mensen niet te volgen zijn, want zijn Duits is niet altijd even makkelijk wat komt omdat hij gedachtensprongetjes maakt en moeilijke woorden in lange zinnen gebruikt. Bovendien is ie erg links en dat is uit en brrrr. En alsof dat nog niet erg genoeg is; zijn melodieën zijn fraai en de arrangementen verzorgd. Kortom het is geen punk. Behalve een enkele keer in een enkel liedje, want zoals elke grote artiest laat hij zich moeilijk in een muzikaal hokje stoppen. Ik ben gek op Herbert. Ter kennismaking Chaos.
Uit: Hüsker Dü – Eight Miles High
Cursief = niet op Spotify
De huidige Ondergewaardeerde 30 is samengesteld uit bijdragen van Bazz, Jaap Boots, Marcus Bruystens, Johan Buurke, Cashmyra, Dead Elvis, DJ Ratz, Tessa Douwstra, Marieke Eelman, Chris Fallen, Marinus de Goederen, Joep Gudde, Lenny Helsing, Specs Hildebrand, Ruud Houweling, Karianne Hylkema, Robin Kester, Mike & Mool, Skylar Navaeh, Frank van Praag, Aafke Romeijn, Ton Scherpenzeel, Martje Schoemaker, Ollie Schmitz, Arjan Snijders, Rick Treffers, Ad Vanderveen, Peter Visser, Rob Vunderink en Henk Westbroek.
