Dinsdag 6 januari 1987 was de allereerste uitzending van het hardrock- en metal-programma Vara’s Vuurwerk. Vanaf dat moment zat ik iedere dinsdagavond aan mijn transistorradio gekluisterd. Net zoals veel Metalliefhebbers heb ik weinig uitzendingen gemist. Tot het moment dat ik naar catechisatie moest op dinsdagavond. Ook daarvoor bedacht ik de opnameknop die ik afstelde met een tijdklok, zo belangrijk was muziek en een wekelijkse update binnen het ‘hardere genre’. Presentator Henk Westbroek was als zanger van Het Goede Doel een wat vreemde eend in de bijt en dat heeft hij geweten ook. Vrijwel iedere aanvraag (die destijds nog per papierpost verliep) opende met de aanhef ‘stomme lul’ of iets in die strekking. Onverstoord zoals we Henk kennen zette hij het programma gewoon voort en wat mij betreft met succes. Het werd steeds mooier en menige Nederlandse band passeerde de revue. Zo ook Vengeance die tevens de openingstune voor het programma verzorgde. Niet vanaf de eerste uitzending overigens, maar in mijn herinnering wel vrij snel.
Het is jammer dat dit prachtprogramma maar vijf jaar heeft bestaan, want in 1992 viel definitief het doek. Henk Westbroek was inmiddels algemeen omarmd door de metalheads en er was niets meer over van het negatieve sentiment dat bestond bij aanvang van het programma. Om die ‘goede oude tijd’ weer een beetje terug te laten komen zal ik een kleine serie Vuurwerk blogs plaatsen op de eerste dinsdag van de komende maanden. Te beginnen natuurlijk met Rock ’n Roll Shower van Vengeance, omdat dit de basis is van die geweldige openingstune van het programma. Op één van de later uitgegeven demo’s is ie in vol ornaat terug te luisteren:
Vengeance staat natuurlijk ook synoniem voor Arjen Lucassen die we allemaal kennen als muzikaal genie in vele projecten zoals The Gentle Storm of onder zijn eigen producties met Ayreon. In de tijd van Vuurwerk waar veel lichtere Metalbands zoals Europe, Bon Jovi en Whitesnake doorbraken paste de sound van Vengeance uitstekend. Vengeance maakte lekkere gelikte metal met goeie gitaarsolo’s waar onder andere Lucassen voor verantwoordelijk was. Later is hij dit genre wel muzikaal ontstegen, maar desalniettemin zat (en zit) Vengeance gewoon goed in elkaar. Niet in de laatste plaats was dit ook een verdienste van Leon Goewie die de zang verzorgt. Enkele jaren na Rock ’n Roll Shower clashte de relatie met Goewie, maar het is uiteindelijk allemaal weer goed gekomen. In dat opzicht heeft Vengeance sowieso een mooi trackrecord met zeven gitaristenwisselingen en zes drummers.
Als je nu naar de uitvoeringen van Rock ’n Roll Shower kijkt op YouTube, dan is het natuurlijk een fantastische gimmick op zichzelf. Maar goed het was gewoon het tijdsbeeld; lekker overdone met veel te strakke broeken en in sommige uitvoeringen zien we Lucassen zelfs met beenwarmers. Ook de tekst van Rock ’n Roll Shower doet me glimlachend terug denken aan een mooie tijd met gelikte hardrock. En Vuurwerk bood er een geweldig podium voor en schoof in de loop van haar bestaan wel op naar het hardere werk en werd daarmee een stuk diverser.
Het is vandaag de eerste dinsdag van 2022 en daarmee 35 jaar geleden dat Vara’s Vuurwerk begon. Ik kan niet naar Rock ’n Roll Shower luisteren zonder in mijn hoofd keihard mee te schreeuwen na de eerste gitaarinzet: VARA’s en dan na de tweede: VUURWERK!!!!
