Yngwie Malmsteen – Heaven Tonight

De gitaargod…… wie kent hem niet? Hij (meestal man) vindt zichzelf geweldig en alles en iedereen binnen een band staat ten dienste van de gitaargod. Mensen die ooit in een band hebben gespeeld met een (al dan niet zelf benoemde) gitaarvirtuoos weten hoe het is om te spelen met zo iemand. Waag het niet om als drummer je hi-hat op het verkeerde moment van de gitaarsolo te raken en o wee, wanneer de baspartij een loopje neemt dat niet binnen het gitaarakkoord van de virtuoos past. Enerzijds is het aandoenlijk en soms…. echt heel soms… is het briljant. Maar dan moet je wat mij betreft wel heel groot zijn, zoals Joe Satriani, Steve Vai en Yngwie J. Malmsteen.

Gitaargoden: je houdt ervan of niet en eerlijk gezegd…. Ik zit er een beetje tussenin. Echter waar het om Malmsteen gaat, vind ik de gitaargod geweldig. De andere twee, Satriani en Vai kunnen me gestolen worden en ben ik vaak na de eerste egotripsolo al kwijt, maar Malmsteen weet me te boeien. Misschien is het vanwege mijn liefde voor klassieke muziek die hij als geen ander in de ‘Neo-classical metal’ weet te verweven. Maar misschien ook wel omdat het gewoon lekkere cheesy metal is waarin alles verweven zit. Zeker op het album Odyssey die wat commerciëler aandoet (eind tachtiger jaren) met meeslepende ballads en meezing metal zoals Heaven Tonight.

Het nummer Heaven Tonight is een klassieker die voldoet aan alle rocknormen waarmee Bon Jovi en Europe de Top 2000 zijn binnengestormd en zelfs nog een beetje méér dan dat vanwege de weergaloze gitaarsolo’s van Malmsteen. Niemand doet het hem na. De muziek wordt compleet gemaakt door niemand minder dan zanger Joe Lynn Turner die een behoorlijke staat van dienst heeft in bands als Deep Purple en Rainbow.

Heaven Tonight is een mooie instapper naar nog veel meer mooie liedjes van Malmsteen, die meestal wat virtuoser in elkaar steken. Luister en oordeel zelf en na het beluisteren kun je heerlijk verdwalen op Spotify in de veelheid en virtuositeit van Malmsteen.