In 1998 zat ik diep in de blues en wekelijks mocht ik twee uur lang deze muziekstijl via een regionaal radiostation de ether in blazen. Gevarieerd met liedjes van het prille begin met bijvoorbeeld Robert Johnson tot onbekend, maar geweldig werk van de bluesrakkers in die dagen. Lekker laat in de avond, want in alle eerlijkheid leent mijn enig sinds hese stem zich beter voor de avondprogrammering. En steevast na de uitzending een pintje pakken in de Uil, de kroeg om de hoek, want luchtgitaar spelen in de studio is vermoeiend en maakt dorstig.

In die dagen waren er ook regelmatig muziekfestivals in de contreien waar ik hele grote namen heb zien optreden, zoals Buddy Guy en Robert Cray. En mannen en vrouwen die de gemiddelde muziekliefhebber misschien weinig zal zeggen, maar die tegenwoordig in de blues grote jongens en meisjes zijn: ‘Monster’ Mike Welch, Julian Sas, Boyd Small, Monti Amundson, The Paladins, Susan Tedeschi, Mike Henderson, Radio Kings, Michael ‘Boogieman From Hell’ Katon en Ian Siegal.

Een andere favoriet was The Hoax uit Engeland; opgericht in 1991. Vier jaar later kwam hun debuutalbum Sound Like This uit dat door de critici (terecht) de hemel in werd geprezen, mede vanwege hun volwassen geluid. De band werd vergeleken met The Yardbirds, John Mayall’s Bluesbreakers en The Rolling Stones. Er zouden nog twee albums en een liveregistratie volgen, totdat de mannen er mee stopten om hun eigen ding te doen. The Hoax was een ook fenomenale liveband, waarbij de twee gitaristen steevast met de ruggen tegen elkaar gingen staan en elkaar’s gitaar speelden. Links werd rechts. Een kunststukje. In die periode traden ze zo’n 200 keer per jaar op.

Elk album was weer beter dan de voorganger en hun derde ceedee, Humdinger, was dus geen uitzondering op de regel. Feitelijk had ik elk lied kunnen kiezen, maar YouTube beperkte mijn keuze tot Groove Breaker.

Overigens is The Hoax sinds 2012 weer bij elkaar. De reden was de re-issue van Humdinger en daarom besloten ze enkele concerten te geven. Men was hen blijkbaar niet vergeten, want de reacties waren enorm positief. Ze besloten een nieuw album (Big City Blues) op te nemen en in 2014 volgde Recession Blues: een tribute aan B.B. King. Hun albums zijn moeilijk te vinden, dus wanneer je er één ziet liggen….

One comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.