Oops, I did it again, zou Britney Spears zeggen. Na een wild feestje naast iemand wakker worden, waarvan je vrij zeker weet hem of haar niet eerder ontmoet te hebben. Het feit dat je in je geboortekostuum ligt is een vrij zekere indicatie dat het niet bij een nachtkusje gebleven is.

Het is mij ook wel eens overkomen. Geen idee hoe ze heette. Het enige wat ik wel zeker wist was dat ik niet in mijn eigen bed lag. De eerste taak van orde was aftappen en douchen om het kleverige zweet van mijn lichaam af te spoelen en het duffe gevoel in mijn hoofd te verlichten. Als een sluipende inbreker koffie gezet en – heel galant – de slapende dame met de geur van een schoon lijf en moccabonen gewekt om mezelf maar voor te stellen. Ze keek mij vreemd aan en zal in haar geheugen gezocht hebben wie in godsnaam die vent was, die haar op koffie op bed trakteerde. Kennelijk waren de ergste kreukels uit mijn gezicht gewassen, want ik ben na een korte wederzijdse introductie en recapitulatie waar we de vorige avond elkaar ontmoet hadden nog even bij haar gekropen om uiteindelijk samen van een hele late brunch en weekend te genieten. Wham Bam, Thank You Mam.

De allereerste referentie aan deze uitspraak is van crooner Dean Martin; in 1950 zong hij over een vrouw die zijn hart gebroken had: Wham Bam Thank You Mam. Met de intrede van de rockmuziek en de vrije sex kreeg het een andere betekenis: een vluggertje zonder je druk te maken of de tegenpartij aan haar trekken komt.

Het bekendste gebruik van deze term is in Suffragete City op David Bowie’s Ziggy Stardust-album. Slade wist met Thanks For The Memory (Wham Bam Thank You Mam) in 1975 een dikke hit te scoren. Minder bekend is de uitvoering van Small Faces, maar het is wel de inspiratiebron voor beide bovengenoemde liedjes. Wellicht omdat het lied slechts de B-kant van hun weinig succesvolle (maar steengoede) laatste single Afterglow Of Your Love was en nooit op elpee verschenen is. Pas bij de intrede van de ceedee werd het nummer er bij geperst. Afterglow Of Your Love is overigens op de bruiloft van zanger Steve Marriott en zijn vrouw, Jenny Rylance, gespeeld: Only Steve could write a beautiful love song about what it feels to have a fag after sex!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.