De ‘Ondergewaardeerde 30’ is onze non-hitlijst en wordt samengesteld door muzikanten. Liedjes die in hun oren nog steeds ondergewaardeerd zijn.
Elke twee weken is er een nieuwe bijdrage.

Logo_ndrgwrdrd30

Deze Ondergewaardeerde 30 hebben we een echte radioman van formaat te gast! Hij heeft in diverse rollen gewerkt voor, onder meer  Radio 3, Kink FM, 3FM en Radio 2. Zo maakte hij mooie verdiepende muziekprogramma’s, documentaires vanaf de grote festivals en was hij eindredacteur van radioprogramma’s als Schiffers.fm, De Sandwich, Het Steenen Tijdperk, Andermans Veren, De Roodshow, Simone’s Songlines en Musical Moods, Arbeidsvitaminen en Effe Ekdom.

Tevens is hij de initiator van de Gouden RadioRing en de Zilveren RadioSterren: de onafhankelijke prijs voor het beste radioprogramma en de beste presentator/ presentatrice. Bovendien maakte hij een zeer mooie 20-delige reeks over de 20 Nederlandse radiozenders die in 2002 actief waren: de roemruchte radioreeks. We hebben het over de enige echte Snijderman: Arjan Snijders!

Het meest Ondergewaardeerde liedje aller tijden volgens Arjan Snijders: Jason Falkner – Holiday (1999)

Voor deze lijst stuur ik niet iets in van Prince, waar door zijn distributiegedoe en label-ruzies honderden songs over het hoofd gezien zijn. Ook niet van David Sylvian, waar ik de mooiste stem van de niet-popmuziek in hoor en ook zijn instrumentale soundscapes raken me diep. Ook geen door een groot publiek gemiste prachtsongs van de maker van de mooiste songs van de wereld, Paul McCartney. Het heerlijke, tegendraadse, logge, zwaar in mineur staande maar o zo opzwepende Queens of the Stone Age had ik ook van alles van kunnen noemen. Nee, ik kies voor een nummer waarvan ik het een fraai voorbeeld vind van het perfecte popliedje.

Muziek waar ik na een dag van mainstream muziek, waar ik vanwege mijn werk bij de radio elke dag vele uren van consumeer, bij kan uithijgen en me kan laven aan wat uitdagender en meer prikkelende impulsen. Popmuziek boeit me het meest als er kleine verrassingen in een song zitten, dat er afslagen genomen worden die je niet helemaal zag aankomen, die je bij de eerste luisterbeurt nog niet kan doorgronden maar die je steeds boeiender gaat vinden. Heel veel Beatles-werk laten dit kunstje horen. XTC waren er ook heer en meester in. Deze artiest bezit de gave ook. In deze song vooral in het refrein.

Iedere keer als ik het hoor, moet ik het meebrullen. Mijn hart maakt een sprongetje van blijdschap als ik al die afslagen in dat refrein hoor. Zo spitsvondig, zo avontuurlijk, zo rijk. Te ingewikkeld voor een hit of airplay op de radio. Het is niet complex of gefreak, maar de song biedt gewoon te weinig houvast voor de gemiddelde luisteraar. Die hoort liever nummers waarvan je snel begrijpt wat er gaat komen en die je makkelijk kan meezingen. Liedjes met een voorspelbaar karakter, waarbij het intro je al zegt wat er de rest van de song te horen gaat zijn, wat alleen maar een opmaat is, waarna zanger een liedje brengt met twee of vier regels met dezelfde melodie en ook vaak de refreinen niet wezenlijk verschillen van de coupletten (All Along The Watchtower van Dylan, Heroes van Bowie) en de band de zelfde voorspelbare begeleiding alleen maar invult (alles van R.E.M.). Hele volksstammen gaan er goed op, maar mij verveelt het.

Jason Falkner brengt op Holiday het perfecte popliedje. Deze maakte hij in 1999, maar hij schreef er in de tien jaren ervoor al velen en bracht in 2017 met R. Stevie Moore (ook veel avontuur bij te vinden!) het album Make It Be uit. Luister naar Another Day Slips Away en je hoort dat hij het nog steeds kan. Maar in Holiday is de vorm het meest geperfectioneerd. Luister ‘m minimaal drie keer en probeer het refrein in je op te zuigen. Vele uurtjes kippenvel gegarandeerd!

Uit: Johnny Vergeet Me Niet van John Spencer. Vast met een knipoog bedoeld deze notering. Maar kom nou, wat een stompzinnige, overbodige, platte cover.

Release Artiest en Titel
1966 The Left Banke – Walk Away Renée
1967 Q65 – From Above
1969 Fairport Convention – Who Knows Where The Time Goes
1969 James Brown – Mother Popcorn
1971 Little Richard – Green Power
1972 Esther Phillips – From A Whisper To A Scream
1974 Maria Bethânia – A Felicidade
1976 Jerry Jeff Walker – Won’t You Give Me One More Chance
1976 Rory Gallagher – Edged In Blue
1978 Ton van der Meer – Ik Ben Gebeten Door De Poolvos
1978 Breeze – It’s Only A Matter Of Time
1980 Johan Timman – Look Out For The Killer
1981 Doe Maar – Nix Voor Jou
1984 Let’s Active – Waters Part
1985 Waterboys – Medicine Bow
1986 Fatal Flowers – Younger Days
1992 The Saw Doctors – Never Mind The Strangers
1993 Morphine – Thursday
1999 New Radicals – Someday We’ll Know
1999 Jason Falkner – Holiday
2001 Hedwig & The Angry Inch – The Origin of Love
2003 Yo La Tengo – Today Is The Day
2004 Iron & Wine – The Trapeze Swinger
2006 Dixie Chicks – Not Ready To Make Nice
2006 Cuban Heels – Work Me Baby
2011 Sarah Siskind – Yellow And Blue
2012 Sukilove – Somehow Someday
2013 Sir Yes Sir – Smiling
2014 Opeth – Cusp Of Eternity
2014 The Big Hunger – Ways To Waste Time

De huidige Ondergewaardeerde 30 is samengesteld uit bijdragen van Arthur AkkermansUna BerginBertolfPeter van Capelle, Sander EversBob Fosko, Anneke van Giersbergen, Marinus de GoederenAnnelotte de Graaf, Lenny HelsingAnne-Maarten van HeuvelenSpecs Hildebrand, Jerry HormoneMichael de Jong, Peter Koelewijn, Ben KribbenFrans Kraaikamp, MaceálAnouk Paus, Julian Sas, Ian SiegalRebecca Sier, Henk Temming, Robby ValentineHans Vandenburg, Rob Vunderink en Jonas Winterland.

 

One comment

  1. Gaaf. Heb ik twee cd’s van. Can you still feel en Author unknown, 2de helft ’90’s. Komen eigenlijk te weinig uit de kast.
    Heeft ook nog samengewerkt met Anne Soldaat.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.