Je hebt blote billen-humor; de zogenaamde lach-of-ik-schiet grappen. En je hebt subtiele humor en cynische (zwarte) humor. Het gevoel voor humor is ook nationaal gebonden. Je hoeft voor subtiele humor niet bij een Duitser aan te komen; die moet hapklare brokken hebben. Ook Amerikanen zijn in het algemeen niet gecharmeerd van zwarte humor. Wel worden taalgrappen steeds populairder getuige Two And A Half Man en The Big Bang Theory. Maar de echte humor met een knipoog komt toch uit Engeland. Het simpele ‘mmm’ of de opgetrokken wenkbrauw, Monty Python en Fawlty Towers of de schitterende woordspelingen in de tabloids.
Maar toch komen twee van mijn favoriete componisten uit de Verenigde Staten. Frank Zappa wist de maatschappij als een vis te fileren en nam geen blad voor zijn mond. Televisie-dominees, presidenten, de hippie-cultuur, seksuele uitspattingen….het kwam allemaal aan de beurt.
De ander is Randy Newman. Vanachter zijn bril bekijkt hij de maatschappij, neemt een onderwerp en gooit er een zwarte saus over heen. Zelfs zijn liefdesliedjes zijn een grap over zichzelf en zijn leven. Er is een waslijst aan liedjes, die op school verplichte kost zouden moeten worden: A Few Words In Defence Of Our Country, Baltimore, Birmingham, God’s Song, Korean Parents, Lousiana 1927, Political Science, Rednecks, Sail Away, Short People en The World Isn’t Fair.
In 1983 zag Trouble In Paradise het levenslicht. Gewoon kopen, want er staan vijf klassiekers op: I’m Different, My Life Is Good, The Blues (duet met Paul Simon), Christmas In Capetown en I Love L.A. De laatste is in opdracht geschreven als thema voor de Olympische Spelen 1984 en een eerbetoon aan de stad der engelen. In plaats daarvan componeerde hij een satire over de lokale cultuur: zonnebaden en in open auto’s rondrijden. Het typische verhaal van een leeghoofd. Het lied start met een parodie op The Lady Is A Tramp en hij neemt en passant New York en Chicago op de hak. De notabelen hadden hun bedenkingen, maar de gemiddelde luisteraar hoorde slechts het refrein en werd door hen en de Lakers als lofzang geadopteerd. Het werd tevens opgenomen in de lijst van liedjes in Down And Out In Beverly Hills; een film die perfect aansloot bij de dualiteit van het lied en de bedoeling van Newman. Het grappige is dat Newman in 1994 de sleutels van de stad kreeg als dank voor de impact van I Love L.A. Kennelijk was men de kotsende zwerver in de video vergeten.
Look at that mountain
Look at those trees
Look at that bum over there, man
He’s down on his knees
Look at these women
There ain’t nothin’ like em nowhere
In de clip start Newman als de detective Sam Spade om dan in een convertible over de boulevards te rijden met de door hem bezongen ‘Nasty Redhead’ naast hem in de wagen. I love L.A. (We love it). Een parodie werd een ode.
