Op 12 december overleed de zanger en gitarist op 62-jarige leeftijd. Aan deze kant van de plas vrijwel onopgemerkt vanwege de publiciteit rondom de vele jaarlijsten.
The Smithereens zijn een Amerikaanse powerpopband die eigenlijk Britpop speelde lang voordat de naam door de journalisten gebruikt ging worden. De naam is afgeleid van een uitspraak van een animatiefiguur, Yosemite Sam: I’m-a-gonna blow ya to smithereens! Opgericht in 1980 hadden ze pas zes jaar later succes met hun debuutalbum Especially For You. Hun studioalbums verkochten in de V.S. redelijk. Grote hits in de Hot 100 zouden ze nooit hebben, maar in de sublijsten zoals Modern Rock en Mainstream Rock wisten ze vier keer een top 10-hit te scoren met Only A Memory, A Girl Like You, Blues Before And After en het aanstekelijke Top Of The Pops, dat in Nederland in de tipparade bleef steken. Overigens was er in 1985 ook een Nederlandse band die dezelfde naam gebruikte en onder die naam één (synthpop) elpee opnamen (op het Idiot label), maar binnen een jaar besloten de naam te veranderen in Wendy & The Sensations.
The Smithereens zijn in Europa een zwaar onderschatte band. Kurt Cobain, bijvoorbeeld, was een groot fan van hen en zij wilde dezelfde producer (Don Dixon) voor hun debuutalbum, Nevermind, in de arm nemen. Don Dixon vond hun muziek niets en weigerde: iedereen maakt wel eens een blundertje. De muziek van Nirvana is feitelijk een combinatie van The Smithereens en Celtic Frost; een hardrockband. Maar er is een dun lijntje tussen adoratie en plagiaat, want luister maar eens naar About A Girl van The Smithereens en vergelijk dat dan maar eens met die van Nirvana.
Het enige verschil is de uitvoering van Nirvana is in E groot in plaats van E klein. Maar zij waren niet de enigen: Alice In Chains ‘leende’ Blood And Roses voor hun It’s Your Decision en Oasis deed hetzelfde voor Supersonic.
Top Of The Pops komt van hun album Blow Up; Een fantastisch album, maar ze hadden de pech dat het dezelfde maand uitkwam als Nirvana’s Nevermind.
