We lullen graag over muziek. Soms over onze persoonlijke herinneringen aan een liedje, maar vaker over hoe het tot stand kwam en hoe raar het eigenlijk is dat het nooit een hit geworden is.

Over covers kun je eigenlijk twee keer zo veel schrijven; het origineel én de kopie. In deze nieuwe rubriek Cover Stories vertellen we het verhaal achter de cover of sample. Of over covers die beter zijn dan het origineel, want dat is ook een kunst.

Er is maar één verhaal waar we mee kunnen beginnen, en dat is het meest onwaarschijnlijke cover-verhaal dat tot nu toe op Ondergewaardeerde Liedjes is verschenen. Deze bijdrage van Bas van Sambeek verscheen in oktober 2012 al in de Faith No More battle. Of het waar is, dat willen we niet eens weten; sommige verhalen moet je niet kapot checken. 

Het verhaal van I Started a Joke* is ook het verhaal van Easy en War Pigs.

Hoe begint een grap?

Stel je voor. Je bent Mike Patton van de beste band in de wereld: Mr. Bungle (die, ja). Tot jouw ergernis dreigt je side-project Faith No More succesvoller te worden dan jouw eigen band. Om die rockfans te fucken ga je een heavy metalnummer coveren. Voor de grap. Wat blijkt echter? War Pigs – een saai, langdradig k#tnummer van een ouwelullenband die flink over de top is – wordt opeens een van je populairste nummers. Populair in de zin van: fans eisen dat je het persé live speelt. Dat is niet grappig. En Black Sabbath raakt ook weer in trek. Dan is het helemaal niet leuk meer.

Hoe houdt je een grap leuk? (voor jezelf)

“This next song is a 70′s cover…” De fans maken zich op voor War Pigs. Hiephoi! En de band begint vervolgens Easy te spelen. Van de Commodores. Een soulband. “Haha, hebben we die rukkers even flink te pakken. Kom je voor een portie vuige rock, krijg je zoetsappige soul op je bordje.” De fans vinden het nummer verschrikkelijk. Grap gelukt. Of toch niet?

Terwijl Patton en de band ieder optreden hun fans uitlachen, voltrekt zich op de achtergrond een ramp. Easy wordt de best verkochte en meest gedraaide single van de band. In mainstreamland. Er zijn zelfs mensen die deze cover beter vinden dan het origineel van Lionel Richie. Dat doet pijn als stoere rockband. De druppel is wel dat Easy opeens verschijnt op allerlei compilatiealbums. Staan ze opeens tussen liefdesliedjes. Als ‘stoere’ rockband…

Wanneer loopt een grap uit de hand?

Wanneer jouw covers dé nummers zijn waar je om bekend staat** is het wellicht een goed moment om op te houden met de grapjes. Echter niet voor Faith No More. Not without a fight. Een (klein) stapje erger dan de Commodores zijn de Bee Gees. En de tekst van I started a joke vat de grap angstig goed samen. De band geeft met het nummer toe dat de grap niet werkte als gepland en doet dat in stijl. De clip en het zangwerk zijn fantastisch, al weet niet iedereen waarom dit nummer zo gemaakt is. Hopelijk helpt deze blog het nummer de verdiende waardering te krijgen. Want Faith No More is meer dan de invloedrijkste rockband van de jaren ’90. Het is pure rock ‘n roll: onorthodox en een geschiedenis vol knokpartijen, wisselende bandleden, onderbroekenlol en covers.

* De bron van dit verhaal is volgens mij een Oor-artikel uit negentientweeduizendnogwat, aangevuld met snippers internet en zelfverzonnen stukken waar mijn geheugen me in de steek heeft gelaten. Het is echter een te mooi verhaal om verloren te laten gaan.

** Overigens schaamt Faith No More zich niet voor het succes van de covers. Commerciële honden als ze zijn buiten ze elk aspect van hun populariteit uit, getuige hun 7(!) greatest hits-albums.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.