Elke medaille heeft twee zijden. Daarom word ik een beetje moe van mensen, die in hun narcistische drang naar gratis publiciteit alles naar buiten brengen. Het eerste woordje van hun kind of een griepje. Non-nieuws, want laten we eerlijk wezen….dit maakt toch iedereen mee? Waarom is het dus zo spectaculair voor BN’ers? En dan gebeurt er iets waarvan zij menen dat in de familiaire kring dient te blijven en staan dan op hoge poten te schreeuwen dat het een inbreuk op hun privacy is. Wie de billen brandt….
Neem La Paay. Ze houdt kennelijk van vieze spelletjes. Elkaar afzeiken in de slaapkamer of misschien wel bruine truien breien. Prima, lekker doen. Ieder zijn meug. Het is alleen wel dom en naïef om de gordijnen niet goed dicht te doen en alle aanwezige GSM’s niet uit te zetten, want in deze tijden wordt veel gehackt en staat alles in een poep en een zucht op het internet. Niet leuk, ik geef het direct toe. De buren kijken toch met andere ogen naar je.
Maar enige zelfreflectie is op de plaats. Natuurlijk ben je gepikt en het is absoluut een inbreuk op de privacy, maar ga het dan niet uitleggen in een praatprogramma. Iets te mediageil. Hetzelfde gold toen Jensen op televisie haar borsten in zijn handen nam; de meeste vrouwen hadden uitgehaald. Of na haar tweede Playboy-sessie. Mooie foto’s en natuurlijk heeft ze nog een schitterend figuur, maar ga dan niet vlak daarna gekleed in een reetveter je kont op een podium en plein publique heen en weer schudden. Een bil te ver. Op dat moment bleek dat ze wederom geen weerstand kon bieden aan de media-aandacht.
Als zangeres heeft ze het redelijk gedaan, met hits als Je Bent Niet Hip, Who’s That Lady With My Man, Livin’ With You, Tomorrow en de Star Sisters. Geen uitzonderlijke stem, maar wel een veelgevraagde achtergrondzangeres en voor reclames en diverse jingles. Maar laten we eerlijk zijn…..geen van de liedjes zijn tijdloze klassiekers. Eén lied had dat eigenlijk wel moeten worden, maar kwam in 1970 niet verder dan de tipparade. En dat is zonde, want Tell Me (You’re Never Gonna Leave Me) is een steengoed rocknummer, evenals de achterkant: One Huge Road. Geschreven door George Kooymans en met begeleiding van de Golden Earring. Een voor haar atypisch lied met zeer sterk gitaarwerk en een dragende piano. Halverwege een korte drumsolo. Een fantastisch nummer, dat het eigenlijk alsnog verdiend een hit te worden.
Patricia, vertel eens…..was je niet liever hierom bekend gebleven?
Anouk avant la lettre.