Dé Nederlandse belichaming van sex, drugs & rock ‘n’ roll. Herman Brood’s verslaving begon in 1964 met pilletjes om wakker te blijven voor optredens van The Moans voor de gelegerde miltairen in Duitsland. Drie jaar later zou hij de overstap maken naar Cuby + Blizzards, maar wegens aanhoudend drugsgebruik werd hij in 1969 definitief uit de groep gezet en tot 1974 zat hij regelmatig op water en brood. Na een kortstondige reünie met Cuby + Blizzards trad hij toe tot Vitesse, maar na het debuutalbum vertrok hij in 1976 alweer voor de zoveelste terugkeer naar de band van Harry Muskee.

Uiteindelijk en maar een jaar later startte Brood zijn solocarrière met het debuutalbum Street en de fantastische opvolger Shpritsz vol van klassiekers als Saturday Night, Dope Sucks, Doin’ It, Never Enough en Rock & Roll Junkie. Dit nummer en Dope Sucks werden destijds als controversieel beschouwd, omdat daarin expliciet gekoketteerd werd met het junkie-bestaan. Zijn optreden in de film Cha Cha en het daarbij behorende livealbum haalde net de #1 positie in de album lijsten niet, maar bevestigden de nieuw verworven status van Brood en zijn band.

En toen wilde hij de V.S. veroveren; de geplande tournee werd geen succes. Onbekendheid en gebrek aan kennis van het Amerikaanse publiek. Het daar geproduceerde album Go Nutz werd afgekraakt. Zijn commerciële muzikale carrière zakte in en hij richtte zich op acteren en schilderen.

Al die jaren bleef hij gelukkig wel optreden, want Brood was een podiumbeest en genoot van de aandacht. Zo ook in december 1990 tijdens een optreden in Keulen (Rockpalast). Een optreden zonder de grote hits, maar Brood zweet letterlijk en figuurlijk rock & roll.

We kunnen er niet om heen. Vanwege zijn gebruik zijn Dope Sucks en Rock & Roll Junkie ‘signature songs’, maar wat zijn deze toch ontzettend krachtig en goed.

Oost West, thuis best?! Ondergewaardeerde Liedjes is van mening dat we ons gemakkelijk kunnen meten met alle internationale sterren. De zomermaanden zullen we daarom onze aandacht richten op Nederlandse en Belgische bands, zangers en zangeressen, al dan niet instrumentaal en ongeacht de taal waarin ze zingen.

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.