Eerst even een misverstand uit de wereld helpen; we hebben het hier niet over de in 2010 opgerichte rockband uit de Verenigde Staten. Deze Pilgrims komen uit Noord-Holland en namen hun debuutalbum in 1990 in London op. De muziek is een combinatie van rock, funk en soul met latin-invloeden. Zanger en gitarist Reniet Vrieze zorgt met zijn rauwe en intense stem voor een internationaal geluid.

In 1991 scoren ze een redelijke hit met het donkere White Men, maar vanwege een financieel meningsverschil met de platenmaatschappij werd de opvolger Red nauwelijks gepromoot en bivakkeert daarom ook slechts vier weken in de onderste regionen van de albumlijsten. Pas in 1995 scoren ze weer een bescheiden hitje met Can’t Resist van hun derde fantastische album Hurrah; de pers beschrijft (terecht) een krachtig album van het niveau Bruce Springsteen en Bob Seger. In hetzelfde jaar staan ze op het Parkpopfestival in Den Haag; het grootste gratis buitenluchtconcert ter wereld. Een jaar later verrassen ze met een duet met niemand minder dan Australische superster Jimmy Barnes (Come Undone); een plaat met internationale hitpotentie.

Helaas werd het geen hit in de Lage Landen of Australië. In 1997 gaan de Pilgrims uit elkaar, mede doordat de vriendin van zanger Vrieze zwanger was. Twee dochters rijker wordt vijf jaar later de band nieuw leven ingeblazen en in 2005 zou hun vijfde album (Alienated) verschijnen, maar na een herseninfarct van gitarist en muziekbroeder Persijn Joling worden de opnamen en de voorbereidingen voor de tournee gestaakt. Wat resteert is de herinnering aan wat één van Nederlands grootste rockbands had kunnen worden. Een eigen geluid én composities en een volwassen geluid, dat nauwelijks onder doet voor bijvoorbeeld de Golden Earring.

Maar toeval bestaat niet, want toen ik op het web naar informatie zocht las ik dat The Pilgrims weer bestaan. Waarom nu? Het antwoord van Reniet Vrieze kwam snel:

Mijn dochters van 15 en 17…: Pap? We hebben je nooit live zien spelen!
Ik: Dan doe ik nog één rondje!
Wat oude songs en veel nieuwe songs, van breekbaar tot rauwe rock. In januari 2017 start de tour met slechts 10 shows (genaamd punksoulrock’nroll) in de theaters van Nederland. Helaas zonder Persijn Joling, want hij zit nog steeds in een rolstoel.

Er wordt tegelijkertijd met de tournee een nieuwe plaat uitgebracht, maar die is alleen verkrijgbaar als de show bezocht wordt (download-code) en vooralsnog zal het album ook niet op Spotify en iTunes aangeboden worden. We zullen het dus nog even met een (g)oudje moeten doen.

Oost West, thuis best?! Ondergewaardeerde Liedjes is van mening dat we ons gemakkelijk kunnen meten met alle internationale sterren. De zomermaanden zullen we daarom onze aandacht richten op Nederlandse en Belgische bands, zangers en zangeressen, al dan niet instrumentaal en ongeacht de taal waarin ze zingen.

 

7 comments

  1. Fantastische band. Zeer getalenteerde musici met ontzettend veel passie voor de muziek. Echt super….

  2. Geweldige band en een geweldige gast die Reniet. Heb in the early days menig avondje in t Oude Pothuis in Utrecht plat gezongen 🙂

  3. White men is waanzinnig goed.En dan Come undone me t Jimmy Barnes wat een 2 bizarre stemmen bij elkaar.Reniet heeft 1 van de beste stemmen van Nederland.

  4. Nog nooit van gehoord. belachelijk ! Doet zeer zeker denken aan o.a. Bob Seeger maar ook aan Roger Chapman (Shadow on the Wall)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.