Toen ik nog een stuk jonger was, een jaar of vijf zo ongeveer, kende ik Stef Bos maar al te goed. Ik zag hem vrijwel dagelijks. Niet buiten in de zandbak, of rond razend op m’n crossfiets door de buurt. Nee, ik zag hem op TV.
Ik was namelijk groot fan van het veel teveel lawaai producerende pratende WC-matje Samson en zijn stuntelige eveneens Vlaamse eigenaar Gert. Of Gertje. Kiest u maar.
Naast meneer Spagetti, Octaaf, Meneer de Burgermeester (een vroege glansrol van Kabouter Plop) was daar Joop Mengelmoes. Joop Mengelmoes werd gespeeld door, u raadt het al, Stef Bos. Wist ik veel dat de man ook nog kon zingen. Dat hij dat kon, bleek uit de hit die hij ook in het begin van de 90’s scoorde met het nummer ‘Papa‘. In zowel Nederland als België werd het een dikke hit en zorgde het voor meerdere keren ‘platina.
Het nummer ‘Papa’ zorgt ook bij mij kippenvel. Alleen niet in op de goede manier. Wat een draak van een nummer. Kan er niks aan doen. En ja, ik hou echt wel heel veel van m’n eigen vader hoor. Dat is het niet. Misschien komt het omdat ik Stef Bos eigenlijk helemaal geen fijne zanger vind. Ik heb de neiging er onrustig van te worden. Wat het is, weet ik eigenlijk niet. Het is gewoon een gevoel.
Toch is niet zo dat ik helemaal niets van hem kan verdragen. Integendeel. Het in dit stuk beschreven nummer is geweldig. ‘Is dit nu later? Wat een plaat. En ja, gezongen door Stef Bos. Nu had ik natuurlijk ook voor de versie van Frans Bauer kunnen gaan (die bestaat, echt waar), maar ik blijf toch bij het origineel hangen. Prachtig.
Is dit nu later?
Is dit nu later, als je groot bent.
Een diploma vol met leugens, waarop staat dat je volwassen bent.
Is dit nu later?
Is dit nu later, als je groot bent.
Ik snap geen donder van het leven.
Ik weet nog steeds niet wie ik ben!
Is dit nu later?
Het beschrijft de onzekerheid die elke volwassene, met name tussen de 20 en de 30 zal kennen. Zonder uitzondering. Want ja, we kunnen wel heel stoer beweren dat we als twintiger altijd fluitend door het leven fietsen, maar dat is niet zo. Moeilijke keuzes. Eerste banen. Studies afronden. Huis. Auto. Kinderen misschien. Dat soort dingen. Is dit nu later?
En bij niks krijgen we van tevoren een handleiding. Wel advies uiteraard van alles en iedereen. Maar uiteindelijk doe je het zelf. Je bent volwassen. Zegt men. Maar, volwassen, wat is dat nou eigenlijk. Zeg het maar.
Uiteindelijk komt het allemaal goed. Het is niet zo spannend. Maar toch. Die onzekerheid, over wat je nu eigenlijk bent, of dit het dan is inclusief alle onduidelijkheden, dat omschrijft de zanger feilloos. Is dit nu later? Ja. Dat is het. Haal er alles uit wat er in zit. Want zonder dat je er erg in hebt, is ‘Is dit nu later? zomaar ineens “Was dit nu later?” Het is allemaal zo weer voorbij. Geniet.
Lekker weg in eigen land. Ondergewaardeerde Liedjes trekt het in juli en augustus iets breder, want we zoeken naar onbekende pareltjes in de Nederlandse taal. Niet in een battle, maar door zonovergoten individuele verhaaltjes. We willen bewijzen (zien) dat er wel degelijk goede rock, gevoelige ballads en muziek van internationale klasse in onze prachtige taal geschreven kan worden.
Volg de Hollandse Zomer ook op Spotify:
De volgende liedjes staan helaas niet op Spotify:
Splitsing – Wind En Zeilen
R.K. Veulpoepers B.V. – Den Egelantier
Carrera & Shaver Girl – Het Rock & Roll Gevoel
Dierenpark – Poppiedool
The Clungels – Dat Had Ik Nog Nooit Gedaan
Robert Long – Na Zijn Dood
Toontje Lager – Contactrock
Koot & Bie – Dat Is De Blues
