Wat mij altijd verrast is als een muzikant het lef heeft om een geweldig nummer te coveren en deze op een eigen studioalbum te zetten. Je moet het maar durven, het afbreukrisico is immers groot!

Deze coverstory gaat over een artieste die het aandurfde het magische kleine liedje Blackbird – afkomstig van The White Album van The Beatles (1968) – te coveren.

Gemakshalve ga ik er vanuit dat iedereen het liedje Blackbird in de uitvoering van Paul McCartney kent. McCartney stelt in het liedje de rassenscheidingsproblematiek aan de kaak en gebruikte Blackbird als metafoor voor een zwarte vrouw die hij moed inspreekt. Ruim 25 jaar later haalt Dionne Farris (1968) het nummer aan op haar album: Wild Seed – Wild Flower. En ja hoor, de cirkel is rond: de Blackbird zingt het liedje zelf! 

En hoe: ik hou van haar fabelachtige zang. Haar stem is rauw en gepolijst tegelijkertijd. Ze deed in 1992 de vocalen in het nummer Tennessee van Arrested Development. Haar debuutalbum: Wild Seed – Wild Flower is een heel fijn gevarieerd album dat met een te gekke band is opgenomen. Onder andere David Ryan Harris (o.a. gastgitarist bij John Mayer en Dave Matthews) speelde – en schreef – mee voor deze plaat.

En er staat dus een hele mooie cover op. Persoonlijk vind ik deze versie misschien nog wel mooier dan het origineel. Oordeel zelf zou ik willen zeggen!

https://www.youtube.com/watch?v=nxw_gBQdhwk

Blackbird singing in the dead of night
Take these broken wings and learn to fly
All your life
You were only waiting for this moment to arise.

Blackbird singing in the dead of night
Take these sunken eyes and learn to see
All your life
You were only waiting for this moment to be free.

Blackbird fly
Blackbird fly
Into the light of the dark black night.

Blackbird fly
Blackbird fly
Into the light of the dark black night.

Blackbird singing in the dead of night
Take these broken wings and learn to fly
All your life
You were only waiting for this moment to arise
You were only waiting for this moment to arise
You were only waiting for this moment to arise

4 comments

  1. Ik kende de versie van Paul McCartney helemaal nog niet toen ik deze cd van de bieb leende om hem op cassettebandje over te nemen. Dat cassettebandje heb ik grijs gedraaid. Toen ik tijdens de Top 2000 het origineel hoorde (waarvan ik niet wist dat dit het origineel was) vond ik het maar een slap aftreksel van deze. Ik probeerde een paar jaar geleden de cd alsnog te vinden omdat ik dit nummer zo graag echt wilde hebben en ik de Paul M. Versie nog steeds te min vind, maar geen van de offline en online bezochte obscure platenzaakjes konden me er niet aan helpen. God, wat mis ik die cd/ dat bandje.

  2. Ik vind de versie van de Beatles en van bijvoorbeeld Marillion mooier dan deze..
    Ze heeft een prachtige stem, zeker, maar ben méér fan van andere muzieksoorten..

  3. Je moet het maar durven een Beatles-nummer coveren.. Mooie versie van Neil Diamond: kende ik nog niet. Ik vind het origineel ook mooi hoor. Maar als Dionne Farris het zingt raakt het me meer!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.