Als je dezer dagen Studio Brussel aanzet, loop je een grote kans om binnen het uur de nieuwe single Spoonful van Selah Sue te horen.
Ik ga niks lelijks zeggen over Selah Sue, noch over het liedje. Zij heeft een apart stemgeluid en het liedje komt uit een Häagen-Dazs-reclame – en daar wil ik het graag bij houden, dank u.
Spoonful is een legendarisch blues-liedje van Howlin’ Wolf, waarvan wel vijftien covers op Wikipedia terug te vinden zijn. Maar mijn favoriete staat er niet bij, en dat wilde ik graag even rechtgezet hebben.
Daarvoor moet ik even terug naar 2002, het jaar van Norah Jones. Ik sta in mijn favoriete platenzaak in Maastricht te neuzen door de bakken, als ik een liedje van Norah Jones door de speakers hoor, dat me meer aanspreekt dan de meeste nummers op haar eigen cd. Maar het is onmiskenbaar Norah Jones. Navraag bij een medewerker van de platenzaak leert dat het om een nummer van Charlie Hunter Quartet gaat. Op de cd Songs from the Analog Playground zingt de Canadese zangeres twee liedjes: More Than This (een subtiele cover van Roxy Music) en Day Is Done (van Nick Drake).
Ik weet eigenlijk niet eens of er überhaupt wel originele liedjes op de cd van Charlie Hunter staan. Maar het maakt me ook niet veel uit; dit jazz-album is nog altijd een van mijn favoriete late night-cd’s, samen met Chet Baker Sings. Luister eens naar die prachtige versie van Spoonful.
Met die práchtige, soulvolle stem van Theryl De Clouet.
great